Elektronenvangst: verschil tussen versies

'''Elektronenvangst''' is een [[radioactief verval|vervalproces]] dat een variant is op [[betastraling|β verval]]. In plaats van een elektron uit te zenden wordt er een elektron, meestal uit de binnenste elektronenschil, van het atoom opgenomen in de kern. Elektronenvangst treedt op bij isotopen waarbij te veel [[Proton (deeltje)|protonen]] aanwezig zijn in de kern, en er te weinig [[energie]] is om een [[positron]] uit te zenden. Het komt echter ook wel voor bij isotopen waarbij positron-verval wel optreedt. Als het energieverschil tussen het ouderatoom en het dochteratoom minder dan 1,022 [[MeV]] is, dan treedt er per definitie geen positron-verval op. Er zal dan enkel elekronenvangst optreden. Voorbeeld: [[Rubidium]]-83 zal enkel en alleen via elektronenvangst vervallen tot [[Krypton (element)|Krypton]]-83; het energieverschil is namelijk slechts 0,9 MeV.

 

Bij elektronenvangst wordt een [[elektron]], meestal afkomstig uit de K- of L-schil, door een proton opgenomen. Daarbij wordt het proton (met het opgenomen elektron) omgezet in een [[neutron]] en een [[neutrino]].

Het [[massagetal]] blijft daarbij gelijk, maar het [[atoomnummer]] wordt met één verlaagd. In sommige boeken wordt dit proces ook wel K-vangst genoemd, omdat het elektron dat ingevangen wordt meestal uit de K-schil afkomstig is (een voorbeeld van een boek dat deze term gebruikt is de [[Binas (boek)|BINAS]]).

 

 

<math>\mathrm{{}^{168}_{69}Tm}+\mathrm{e}^- \rightarrow\mathrm{{}^{168}_{68}Er}+{\nu}_e</math>

[[de:Elektroneneinfang]]

[[en:Electron capture]]

[[es:Captura electrónica]]

[[eu:Elektroi-harrapaketa]]