Marius Cornelis van Houten: verschil tussen versies

Zo kort na het einde van de [[Eerste Wereldoorlog]] had dit initiatief aanvankelijk geen succes. Hij had hierover later nog wel contact met Basil Thomson (hoofd van de veiligheidspolitie in [[Londen]]) en op 16 september 1921 in Amsterdam met Robert Heindl (vooraanstaand politiefunctionaris te [[Dresden]]). In 1923 organiseerde [[Johann Schober]], hoofdcommissaris van politie van Wenen, samen met Heindl een congres in Wenen dat gebaseerd was op Van Houten's idee. Namens Nederland waren tijdens dat 5-daags congres naast kapitein M.C. van Houten ook [[Karel Henri Broekhoff|K.H. Broekhoff]] (chef van de ''Nederlandse Centrale inzake falsificaten'') en [[Adriaan Hendrik Sirks|A.H. Sirks]] (hoofdcommissaris van Rotterdam) aanwezig. De daar opgerichte ''Internationale Kriminalpolizeiliche Kommission'' (IKK) staat tegenwoordig bekend als [[Interpol]]. In 1934 werd hij van die organisatie ere-vicepresident. De Nederlandse vertegenwoordiging bij de meestal jaarlijkse IKK-vergadering bestond normaal gesproken uit Van Houten, Broekhoff en Sirks tot deze laatste in 1933 met pensioen gegaan waarna de Amsterdamse hoofdcommissaris [[Hendrik Johan Versteeg jr.|Versteeg]] die taak op zich nam. Tijdens de IKK-bijeenkomst in 1935 te [[Kopenhagen]] werd besloten om een internationale zigeunercentrale op te richten. Na afloop van die bijeenkomst zette Van Houten zich persoonlijk in om ook in Nederland ter registratie van [[zigeuner]]s een [[zigeunercentrale]] op te richten die er ook in 1937 gekomen is. Met het uitbreken van de [[Tweede Wereldoorlog]] kwam ook tijdelijk een einde aan de officiële IKK-vergaderingen en het functioneren van de IKK.