Taaltypologie: verschil tussen versies

* ''Oude talen'': dit zijn dode talen die al meer dan duizend jaar geleden zijn uitgestorven; om te kunnen worden opgenomen in [[ISO 639|ISO 639-3]], moet een taal ten minste over een overleverde literatuur beschikken of anderszins goed gedocumenteerd zijn, zoals het geval is met het Latijn en [[Oudgrieks]]. Talen die zijn gerenconstrueerd puur op basis van vergelijkende analyse, zoals het [[Proto-Indo-Europees]] en het [[Oud-Japans]], zijn dus van deze categorie uitgesloten (het Japans wordt pas sinds de 8e eeuw opgeschreven, entoen de periode van het Oud-Japans al voorbij was), toenzijn alvan voorbij)deze categorie uitgesloten.

* ''Historische talen'': dit zijn talen die worden beschouwd als de voorlopers van moderne talen, maar niettemin tevens als afzonderlijke talen, zoals het [[Oudnederlands]], [[Oudengels]] en [[Oudgrieks]]. Strikt genomen moeten deze talen echter ook tot de categorie "dode talen" worden gerekend.

* ''[[Kunsttaal|Kunsttalen]]''; dit zijn talen die in tegenstelling tot [[natuurlijke taal|natuurlijke talen]] niet vanzelf zijn ontstaan maar met uiteenlopende doelen ontworpen; voorbeelden zijn het [[Sindarijns]] en [[Quenya]] van [[J.R.R. Tolkien]]. Om voor een code in ISO 639-3 ofwel het label ''auxlang'' (hulptaal) in aanmerking te komen, moet een kunsttaal:

1) in de eerste plaast bedoeld zijn voor de menselijke communicatie, enin het bijzonder als [[lingua franca]];
2) over een zekere mate van [[literatuur]] beschikken. De bekendste voorbeelden van dergelijke talen zijn het [[Esperanto]] en [[Interlingua]]. Gereconstrueerde talen zoals het Proto-Indo-Europees] vallen buiten deze categorie, evenals [[Computertaal|computertalen]]. (bron: [http://www.sil.org/iso639-3/types.asp])