|
Alles lijkt op [[:w:Hollywood|Hollywood]] tegenwoordig. Ik denk dat het de tijdgeest is waarin we leven. Alle meisjes zijn zo mooi en het haar en de make-up zit perfect. Ik klink nu als een oude vrouw, maar ik mis de types uit de verschillende delen van de wereld. Het is zo veel beïnvloed door Hollywood en de [[:w:2000s in music industry|Westerse muziekindustrie]]. Het was onvermijdelijk dat oost en west zou versmelten, dus ik heb een voorkeur voor iets van een plaatselijke invloed in het geheel. Het hoort bij het vinden van je identiteit en je plaats van je land in de wereld.
IIk volunteerben andvrijwilliger giveen mydoe timewerk toop aeen localplaatselijke school. andIk teachgeef thede schoolchildrenkinderen ethnicles dancesin etnische dansen. IIk woon livenu in thede [[:w:Midwestern United States|Midwest]] now, but Imaar usedik towoonde liveeerst in [[:w:Los Angeles|Los Angeles]] anden [[:w:New York City|New York]] wherewaar theyze areiets abewuster littlezijn morevan awareetnische of ethnic groupsgroeperingen. I'mIk teachinggeef themze thesedeze dancesdanslessen toom givehen themeen abeetje littlebegrip sensete ofgeven what'swat beinger lostverloren togaat thedoor newde kindsnieuwe ofsoort culturecultuur anden musicmuziek. IIk teachgeef somehet kidsook whoaan werekinderen adopteddie fromgeadopteerd otherzijn countries,uit andandere Ilanden wonder,en wow,ik arevraag theyme everaf, goingtjonge, tozouden beze ableooit toeen singlied ain songhet inhet [[:w:Bulgarian language|BulgarianBulgaars]], orof [[:w:Italian language|ItalianItaliaans]], orof weet ik wat voor whattaal havekunnen youzingen?
Mijn kinderen zijn half Amerikaans, half Kroatisch. Ik zie hoe mijn leven "verglobaliseerd" is en hoe mensen hun folklore, hun cultuur en wat dies meer zij verliezen, dus leer ik mijn kinderen de taal en de dansen, omdat ik zo ben opgegroeid.
My kids are half-American and half-Croatian, and I see how in my own life, being "globalized" and how people are losing the ethnic folklore and culture and all that, so with my kids, I try to teach them language and how to dance, because it's the way I grew up.
{{WNI response|Mike Halterman}}''' IIk watchedzag aeen clipstuk ofvan yourje documentarydocumentaire onop YouTube, anden Iik noticedzag oneeen ofcommentaar thedat comments,je asking youvroeg "notvergeet toje forget yourthuis, homeKroatië, Croatia,niet" anden om toterug comete backkomen becauseomdat thede fans thereje missdaar youmissen. NowNu thatje you'veje madeeigen aleven life for yourselfhebt in AmericaAmerika, dozie youje everjezelf seeooit yourselfterugkeren movingnaar backKroatië tomet Croatiaje withfamilie? yourAan family?welk Whichland countryvoel doje youje feelhet moremeest tiesverbonden anden loyaltyben toje het meest trouw, theaan Unitedde StatesVerenigde Staten of oraan CroatiaKroatië, anden whywaarom?
'''Tajči''': Ik wil mijn kinderen minstens een jaar in hun tienertijd meenemen om hen mijn land te laten zien en hen verschillende dingen te leren. Maar ik weet het niet, als je eenmaal vertrekt is het moeilijk weer terug te gaan. Ik mis mijn land, ik mis het verleden. Ik mis mijn ''roots''. Ik mis het om vrienden tegen te komen en te praten over onze schooltijd, de dingen die je verliest als je verhuist. Ik hou van wat ik doe, ik hou van wat Amerika te bieden heeft en wat Amerika mij echt geboden heeft. Er is een soort van vrijheid dat je niet hebt in een kleiner land.
'''Tajči''': I want to take the kids and at least spend a year there when they're teenagers, so I can show them my country and so they can learn different things there. But I don't know, once you leave, it's hard to go back. I miss my country, I miss the history. I miss my roots. I miss running into a friend and talking about high school and grade school, stuff that you don't have when you move away. I love what I do, and I love what America has to offer, and what America did offer to me. There's a certain kind of freedom that you have that you can't have in a smaller country.
Ik zal altijd Kroatisch blijven, hoe lang ik hier ook zal blijven. Wanneer ik terug ga naar Kroatië, als ik daar naartoe ga, dan voel ik me thuis, maar als ik terug ga naar Amerika, dan voel ik me ook daar thuis. Ik denk dat een persoon zich overal "thuis" kan voelen als ze innerlijke rust hebben. Je gaat veel dingen missen waar je geweest bent en ik mis Kroatië echt. Ik wil mijn kinderen laten zien waar ik opgroeide en de parken waar ik speelde. Dat is misschien een gevoel wat ik nu heb, dat weet ik niet. Ik heb een goed leven, mijn man en mijn kinderen en ik hou ervan om mijn eigen muziek te kunnen maken, zonder contracten of verplichtingen. Ik ben erg gelukkig.
I will always be Croatian, it doesn't matter how long I stay here. When I go home to Croatia, when I go there, I feel like I'm home, but when I come back to America, I feel like I'm home here too. I guess I have to say that a person can be "home" anywhere if they have peace within themselves. You're gonna miss a lot of things about places you have been, and I do miss Croatia. I want to show my kids where I grew up and the parks where I played. That just may be a sentiment I'm going through right now, I don't know. I have a good life, my husband and kids, and I love being able to make the kind of music I want to, without any contracts or obligations. I'm very happy.
__NOTOC__ __NOEDITSECTION__
==Source==
|
