Aposiopesis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
Een '''Aposiopesis''', '''aposiopese''' of '''reticentie''' (van het oud-[[Grieks]]e woord ἀποσιώπησις, stil worden) is het plotseling afbreken van een [[Zin (taalkunde)|zin]]; een plotseling zwijgenzwijgenis het bewust afbreken van een [[Zin (taalkunde)|zin]], nog voordat deze voltooid is. Dit doet de auteur om de hevigheid van de gevoelens te suggereren. De tactische voordelen zijn vergelijkbaar met die van de [[retorische vraag]]: er wordt wel geïnsinueerd, maar er wordt niets expliciet beweerd.
 
== Voorbeelden ==
De lezer of luisteraar wordt door middel van deze stijlfiguur min of meer gedwongen de gedachtenloop en/of [[strekking (taalkunde)|strekking]] van de [[schrijver]] of spreker te volgen en/of op deze boodschap op zijn eigen manier te interpreteren en voort te zetten. Door deze methode wordt er, net als bij bijvoorbeeld een [[allusie]], extra veel nadruk op de betekenis van het niet-uitgesprokene gelegd zonder dat de boodschap zelf expliciet wordt vermeld. Voorbeelden:
 
* * ''En daarom is een einde beter, als je eindigt waar men het nie...''* [[Vergilius]] [[Aeneis]] I:135: "''quos ego ..."''
* De vooral in toneelstukken gebezigde aposiopesis: ''U bedoelt'' - ?'
 
== Functie ==
 
De lezer of luisteraar wordt door middel van deze stijlfiguur min of meer gedwongen de gedachtenloop en/of [[strekking (taalkunde)|strekking]] van de [[schrijver]] of spreker te volgen en/of op deze boodschap op zijn eigen manier te interpreteren en voort te zetten. Door deze methode wordt er, net als bij bijvoorbeeld een [[allusie]] en bepaalde vormen van [[understatement]], extra veel nadruk op de betekenis van het niet-uitgesprokene gelegd zonder dat de boodschap zelf expliciet wordt vermeld. Voorbeelden:
 
{{Bron|Phoenix grammatica}}
 
[[Categorie:Stijlfiguur]]