Andrinus Antonie Gijsbertus van Iterson: verschil tussen versies

Van Iterson was een bewonderaar van de stichters van de eerste stearinekaarsenfabriek in Parijs, de Franse artsen De Milly en Motard. Zij maakten daarbij gebruik van het werk van de chemicus Marie Chevreul, die uit vetzuur [[stearine]] wist te verkrijgen. Stearine bleek een beter grondstof voor [[Kaars|kaarsenkaars]]en te zijn dan de smeer en was die tot dusver werden gebruikt. Bovendien leende deze nieuwe grondstof zich veel beter voor machinale verwerking.

Van Iterson liet na zijn dood twee dochters na. In het [[Testament (akte)|testament]] hadden de dochters geregeld (in een vorm van een [[legaat]]) dat het resterende [[vermogen (economie)|kapitaal]] ten goede zou komen aan de gemeente [[Gouda]] om daarmee een ziekenhuis ten behoeve van het algemeen belang te bouwen. In die tijd konden de mensen die niet aangesloten waren bij een [[Kerk (geloofsgemeenschap)|kerk]] in Gouda alleen beroep doen op het St. Catharinagasthuis, dat niet meer voldeed aan de toentertijd geldende maatstaven. De gemeente pakte het geld met beide handen aan en bouwde het Van Itersonziekenhuis. Aan het begin van haar bestaan behoorde het tot de modernste [[ziekenhuis|ziekenhuizen]] van [[Nederland]]. In de jaren 60 van de twintigste eeuw begon het fusieproces van dit ziekenhuis met het [[Diakonessenhuis De Wijk]]. In 1970 betrokken beide ziekenhuizen het nieuwe [[Jan Bleuland|Bleuland]]-[[Groene Hart Ziekenhuis|Ziekenhuis]]. Omdat de gemeente geen nieuwe bestemming had gevonden, voor het nog in goede staat verkeerde Iterson ziekenhuis, werd het in 1972 gesloopt. In 1975 werd op deze plaats het appartementencomplex ''De Zuidrandflat'', een wooncentrum op [[Humanisme|humanistische]] grondslag voor ouderen, gesticht.