Slag bij Neerwinden (1693): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k correctie |
linkjes |
||
Regel 1:
De '''Eerste Slag bij [[Neerwinden]]''' ([[29 juli]] [[1693]]) vond plaats tussen het Franse leger van [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Lodewijk XIV]], onder leiding van de [[François Henri de Montmorency-Bouteville, hertog van Piney-Luxembourg|Hertog van Luxemburg]] en dat van de [[Liga van Augsburg]] onder [[Willem III van Oranje-Nassau]], koning van Engeland en stadhouder van de [[Nederlandse Republiek]]. Het is een episode uit de [[Negenjarige Oorlog]] ([[1688]] - [[1697]]).
In de eerste slag bij Neerwinden speelde de [[Kleine Gete]] tussen de dorpen [[Eliksem]] en [[Neerhespen]] een belangrijke rol
Koning en stadhouder Willem III had zijn hoofdkwartier opgeslagen nabij de brug te Overhespen in een zeer vervallen woning. Zijn troepenmacht van 50.000 man lag op de hoogten tussen Neerwinden, de Neerhespische Berg en [[Neerlanden]], uitkijkend naar de Fransen, ca. 80.000 man sterk, die oprukten vanuit Landen. De legerstaf van de Liga achtte zijn opstelling, met een weidse blik op de vallei van Landen, en de rivier in de rug, als uitermate veilig, in zoverre zelfs dat op de avond voor de slag werd voorgesteld alle zeven bruggen over de Gete te vernielen, om de manschappen duidelijk te maken hoe zeker ze van de toestand waren. Dit werd afgewezen door Willem III, die zelf naast een brug gelegerd was, en niet zo zeker was van zijn gunstige positie (en met reden).
Om drie uur in de namiddag, na herhaaldelijk afgeslagen aanvallen, braken de Fransen te Neerwinden ter hoogte van de Kruiskapel door de versperringen, en op de weidse hoogvlakte van [[Wange]] en Hespen speelden zich de afgrijselijkste tonelen af: het grootste cavaleriegevecht van de eeuw. De Kleine Gete kon de stroom vluchtende soldaten niet verwerken en met honderden werden ze door de Fransen vertrapt in de zompige weiden of verdronken ze in de rivier.
Regel 9:
De Fransen kwamen als overwinnaars uit de strijd, maar er waren zware verliezen aan beide zijden (9.000 Franse en 19.000 geallieerde doden en gewonden). Willem III zelf kon ontkomen. Deze slag wordt beschouwd als de bloedigste van de [[17e eeuw]]. Het was ook de laatste en grootste overwinning van Luxembourg, die in [[1695]] zou overlijden. Militaire historici zijn echter van mening dat Luxembourg niet die verpletterende overwinning behaalde die Napoleon ervan gemaakt zou hebben.
{{DEFAULTSORT:Slag Neerwinden 1}}
| |||