Friedrich Hebbel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Chobot (overleg | bijdragen)
Regel 8:
krijgen, verschafte hem onderdak; met haar onderhield de jonge Hebbel een veelal wisselvallig bestaan. In 1836 studeerde hij een semester recht te [[Heidelberg (Duitsland)|Heidelberg]], dat zonder resultaat bleef. Van 1836 tot 1839 studeerde Hebbel in [[München]]; deze periode werd gekenmerkt door doffe ellende. Hij slaagde er niet in, een vaste baan te vinden: gedesillusioneerd en met een immense eigenzinnigheid vatte hij in maart 1839 een voettocht
aan van München naar Hamburg. Hebbels wilskracht was dermate sterk dat hij, toen zijn hond die hem vergezelde niet meer verder kon, hij het dier oppakte en de rest van de reis droeg. Dit is een notoire, tekenende passage uit het leven van Hebbel: zijn hond was hem dierbaarder dan
de mensen. In die tijd begon Hebbel zijn eerste toneelstukken te schrijven. ''[[Judith (toneelstuk)|Judith]]'', uit 1840, is een antwoord op [[Friedrich Schiller|Schillers]] ''Jungfrau von Orleans'', dat echter door [[Johann Nestroy|Nestroy]] geparodieerd werd, tot Hebbels niet geringe ontstemming. Hebbels ''[[Judith]]'' is een psychologiserend werk, dat de innerlijke tegenstrijdigheden van deze Bijbelse figuur exploreert. Nog in 1840 liet hij het te [[Berlijn]] opvoeren; de reacties waren gemengd maar zeer geïnteresseerd. Hij schreef daarop de komedie ''Der Diamant''.
 
Hebbel verkreeg van de Deense koning [[Christiaan VIII van Denemarken|Christiaan VIII]] een reisbeurs. Hij verliet Elise, die hem van afstand financieel bleef ondersteunen, en verbleef van 1842 tot 1843 in [[Kopenhagen]], om vervolgens een jaar naar [[Parijs]] te trekken