The Waste Land: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: ro:Ţara pierdută |
lf |
||
Regel 5:
Het is duidelijk dat Eliot heel wat heeft meegemaakt in zijn leven. Er was het verlies van zijn goede vriend Jean Verdenal die sneuvelde in de [[Slag om Gallipoli]] en er is zijn huwelijk met [[Vivien Heigh-Wood]], een geniale vrouw, wier genialiteit echter ontspoorde en die in een [[psychose]] belandde.
Begin jaren [[1920]] gaat alles mis, zo erg zelfs, dat Eliot de wanhoop nabij is en zich bizar begint te gedragen. Vriend [[Ezra Pound]] regelt een opname en behandeling in een psychiatrische kliniek in [[Zwitserland]]. Als hij terugkomt,
Die is er helemaal van ondersteboven. Dit is ongehoord krachtige taal. Alleen te lang. Teveel.
433 versregels over: ''The Waste Land'' is geboren, een van 's werelds meest becommentarieerde gedichten.
== Betekenis ==
Het is merkwaardig dat een op het eerste gezicht zo weinig toegankelijk gedicht
== Structuur ==
Eerst dacht Eliot eraan het slot uit ''[[Heart of Darkness]]'' van ''[[Joseph Conrad]]'' als epithon te gebruiken: "The Horror, The Horror!" maar hij veranderde van mening en koos voor een Latijns-Grieks opschrift uit de ''[[Satyricon (boek)|Satyricon]]'' van [[Gaius Petronius Arbiter|Petronius]]. De ''[[Sibilla]]'' of Sybil uit het opschrift is de benaming voor de maagdelijke Griekse priesteressen-waarzegsters uit de stad Cuma, die raadselachtige antwoorden gaven wanneer men hen om raad vroeg. ''[[Apollon|Apollo]]'', zoon van Zeus, God van de zon, muziek, poëzie,... werd verliefd op een van de priesteressen. De bevallige Sybil mocht wensen wat ze maar wou als ze in ruil de liefde bedreef met de Godheid.
Sybil koos voor een leven dat evenveel jaren zou tellen als ze zandkorrels in haar hand kon houden, hetgeen neer kwam op onsterfelijkheid. Ze vergat echter eeuwige jeugd en schoonheid erbij te vragen en hoe meer jaren er voorbij gingen, hoe ouder en lelijker ze er ging uit zien. Uiteindelijk hingen de inwoners van Cuma haar in een doorzichtige kruik omhoog als een soort curiosum.
"Ik zag met mijn eigen ogen Sibyl uit Cumae hangen in een kruik en toen de jongens vroegen, Sibyl, wat wil je? Dan antwoordde zij: ik wil sterven"
Het opschrift wordt gevolgd door de opdracht: "Voor [[Ezra Pound]]: il miglior fabbro" (de betere ambachtsman).
Vervolgens bestaat het gedicht uit 5 delen:
Regel 27:
#''The Burial of the dead''
In het Engelse [[Book of Common
De aanhef van de eerste zin "April is the cruellest month..." is wellicht de bekendste, teruggrijpend op de traditionele opvatting dat april de eerste maand van de lente is na de koude winter. Eliot refereert hier echter ook naar de openingszinnen van de ''[[Canterbury tales]]'' van ''[[Geoffrey Chaucer]]'' ("What that Aprille with his shoures sate, the droghte of Marche hath perced..."), waarbij de de hoofdfiguren wachten op de maand April om op pelgrimstocht te gaan. The Waste Land handelt immers evenzeer om een pelgrimstocht. De titel van het gedicht refereert onmiskenbaar naar de Graal-legende waarin een nakomeling [[Jozef
April is voor de bewoners van The
|