Marius Cornelis van Houten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 6:
Op 10 december 1919 stuurde Van Houten, op dat moment districtscommandant te Eindhoven, op persoonlijke titel een brief naar leidinggevenden bij de politie in tal van landen om te komen tot een conferentie ter oprichting van een internationale politieorganisatie. Deze organisatie, die mogelijk zou komen te vallen onder de [[Volkenbond]], diende de samenwerking tussen nationale politie organisaties te stimuleren bij het bestrijden van niet-politieke internationale criminaliteit.
Zo kort na het einde van de [[Eerste Wereldoorlog]] had dit initiatief aanvankelijk geen succes. Hij had hierover later nog wel contact met Basil Thomson (hoofd van de veiligheidspolitie in [[Londen]]) en op 16 september 1921 in Amsterdam met Robert Heindl (vooraanstaand politiefunctionaris te [[Dresden]]). In 1923 organiseerde [[Johann Schober]], hoofdcommissaris van politie van Wenen, samen met Heindl een congres in Wenen dat gebaseerd was op Van Houten's idee. Namens Nederland waren tijdens dat 5-daags congres naast kapitein M.C. van Houten ook [[Karel Henri Broekhoff|K.H. Broekhoff]] (chef van de ''Nederlandse Centrale inzake falsificaten'') en [[Adriaan Hendrik Sirks|A.H. Sirks]] (hoofdcommissaris van Rotterdam) aanwezig. De daar opgerichte ''Internationale Kriminalpolizeiliche Kommission'' (IKK) staat tegenwoordig bekend als [[Interpol]].
==Keizer Wilhelm II==
Van Houten werd in 1920 commandant van het marechaussee-detachement in [[Doorn (Utrecht)|Doorn]] dat belast was met de bewaking van de Duitse keizer [[Wilhelm II van Duitsland|Wilhelm II]] die aan het eind van de Eerste Wereldoorlog naar het neutrale Nederland was gevlucht. Na zijn aankomst in Nederland woonde Wilhelm II eerst in [[Kasteel Amerongen]] en in 1920 verhuisde hij naar het landgoed [[Huis Doorn]]. Van Houten behield deze functie in Doorn tot hij rond september 1936 met pensioen ging. Tijdens die periode werd hij van kapitein bevorderd tot [[majoor]] (juli 1927), vervolgens [[luitenant-kolonel]] (oktober 1931) en rond zijn pensionering tot [[kolonel]]. Ook daarna bleef hij actief als intermediair tussen de Nederlandse autoriteiten en de keizerlijke hofhouding.
| |||