Klaring (luchtvaart): verschil tussen versies

Een '''klaring''' of '''clearance''' is in de [[luchtvaart]] een individuele gerichte boodschap met toelating, eventuele informatie en instructies van de [[luchtverkeersleiding]], die een [[vliegtuig|vlucht]] een deel van haar geplande vliegroute toegewezen verklaart. De [[piloot]] of [[boordcommandantgezagvoerder]] mag op eigen verantwoordelijkheid dit toegewezen deel van het eigen [[vliegplan]] afleggen, met inachtname van de geldende regels en procedures. Hij doet dit onder medeverantwoordelijkheid van de [[luchtverkeersleider]] die instaat voor de klaring die hij geeft.

De '''klaringslimiet''' of '''clearance limit''' is het voorlopig einddoel van een segment uit het [[vliegplan]]. Doorgaans wordt de [[vliegroute]] (Eng: Airway) daarin opgegeven, meestal aangevuld door verdere restricties in hoogte, snelheid, tijd enzovoort. De [[verkeersleiding]] zal er tijdig voor zorgen dat een volgende klaring wordt gegeven, alvorens het eindpunt van de eerder gegeven klaring is bereikt. Zo schuift als het ware de klaring voor het lopende vliegplan (''current flight plan'') telescopisch alsmaar verder uit tot aan de eindbestemming. Aldus wordt in feite stapsgewijs een blokje luchtruim exclusief aan ieder individueel vliegtuig toegewezen. [[Mutatis mutandis]] geldt hetzelfde op de grond. Voor vertrekkende vliegtuigen het traject vanaf de ''stand'' of ''gate'', via de ''taxi''wegen naar de ''holding position'' aan de startbaan, en het vrijgeven van de startbaan zelf, en omgekeerd voor de landende.

Ook op de grond worden klaringen gegeven, in dit geval vanuit de [[Verkeerstoren|luchthaventoren]]. Het begint meestal bij de routeklaring, die een klaring geeft voor de vlucht tot aan de eindbestemming, de vertrekroute (ook wel Standard Instrument Departure (SID) genoemd) en de initiele hoogte waarnaar geklommen dient te worden.

Bij de baan aangekomen wordt "ready for departure" gemeld, waarna toestemming wordt gegeven de startbaan op te rijden ("line up and wait"). Daarna wordt de ''take-off''-klaring gegeven, die toestemming geeft om daadwerkelijk van de baan op te stijgen.

Wanneer het [[vliegtuig]] het contact met de grond gelost'airborne' heeftis, treedt een volgende [[vluchtfase]] in. Het toestel klimt nu naar de eerder toegewezen [[vlieghoogte]] en wordt, vooraleervoor het die bereikt, geklaard om over te schakelen op een andere [[radiofrequentie]], namelijk die van de [[naderingsverkeersleiding]]. Hier wordt het [[separatie|'klaarvrij']] gehouden van andere vertrokken nog klimmende toestellen en van de dalende toestellen die aanstalten maken om te gaan landen. Dit gebeurt doorgaans in het gecontroleerd luchtruim dat TMA ([[Terminal Control Area]]) heet, een gebied dat een of meerdere luchthavens bedient.

Zodra het toestel 'klaarvrij' is van alle andere verkeer onder de bevoegdheid van de [[naderingsverkeersleiding]] wordt een klaring gegeven om de [[radiofrequentie]] van het volgende [[verkeersleidingscentrum]] te [[luchtvaartcommunicatie|contacteren]]. Maar op voorhand is via de grond aan dat centrum een voorlopige hoogte gevraagd, die in de laatste klaring werd ingesloten.

Voor deze gevallen worden speciale instructies gegeven. Die instructies kunnen zijn om de snelheid te verlagen of te verhogen, om daal- of klimsnelheid aan te passen, om bepaalde koersen te vliegen die op het [[Radar#Radarschermen|radarscherm]] kunnen worden gezien en om bijvoorbeeld een rondje van 360 graden te vliegen. Bij 'file' in de lucht kunnen ook klaringen worden gegeven die naar een [[wachtpatroon]] (Eng : holdingpattern) leiden.