[[Afbeelding:Ringtheater Ruine 1881.jpg|thumb|right|200px|De ruïne van het Ringtheater]]
De '''Ringtheaterbrand''' was een van de grootste brandrampen in het [[19e eeuw]]se [[Oostenrijk-Hongarije]]. Deze vond plaats op [[8 december]] [[1881]] in het [[Ringtheater]] te [[Wenen]]. Het totaal aantal dodelijke slachtoffers werd op 448 geschat.
==De brand==
Op de avond van de brand had in het [[Ringtheater]] de tweede voorstelling plaats van [[Jacques Offenbach|Offenbachs]] "Hoffmanns Erzählungen" plaats. Terwijl het publiek binnenkwam en plaatsnam, werd achter het podium in vijf valvenhouders de [[gaslicht|gasverlichting]] aangestoken. Echter, door een disfunctie van de elektropneumatische brander lekte er gas uit, en bij een volgende poging om het gas te verbranden ontlofteontplofte de brander. Het vuur breidde zich vervolgens uit naar het podium en naar de ruimte van het publiek.
Een half uur later werd geprobeerd het publiek te redden, maar er waren fundamentele problemen. De noodverlichting, die uit olielampen bestond, branddenbrandde niet omdat door een gebrek aan geld de lampen enkel bij oefeningen met [[olie]] gevuld waren. Bovendien openden de deuren van de nooduitgangen zich niet naar buiten toe, maar naar binnen toe, waardoor het publiek het gebouw niet op tijd kon verlaten. Een luchtstroom vanuit een raam wakkerde het vuur nog meer aan. Door de inlichtinginformatie dat er hoe dan ook niemand meer gered kon worden, zag de [[politie]] in de inkomhalentreehal af van verdere reddingspogingen. Onder de doden bevond zich ook Ladislaus Vetsera, een broer van [[Marie von Vetsera]].
==Gevolgen==
Deze brand had een grote internationale invloed op preventievede brandbescherming[[brandpreventie]], in het bijzonder in de [[theater (kunstvorm)|theaterwereld]]. Zo werd bijvoorbeeld een ijzeren veiligheidswand ter scheiding van podium en publiek ingevoerd, en moesten decorstukken onbrandbaar zijn.
Door de ontsteltenis werd op de plaats, met privaat geld van keizer [[Frans Jozef I van Oostenrijk]] het zogenaamde ''Sühnhaus'' opgericht. HetDe geldhuuropbrengsten dat de huur opbracht vloeidevloeiden regelrecht naar liefdadigheidswerken. In [[1945]] werd het gebouw echter zwaar beschadigd door de oorlog, en in [[1951]] moest het afgebroken worden. Vandaag staat er op deze plaats het directiegebouw van de Oostenrijkse federale politie.
Het proces tegen de verantwoordelijken voor de brand werd in de [[jaren '60]] literair beschreven door Helmut Qualtinger en Carl Merz onder de titel ''Anatomie einer Katastrophe''. De tekst werd verfilmd onder de titel "Alles gerettet. Der Ringtheaterprozeß".
