Antiochus IV: verschil tussen versies

| naam = Antiochus IV Epiphanes<br />''Epiphanes''

| functie = [[Seleuciden|Koning van het Seleucidenrijk]]

| voorganger = [[Seleucus IV Philopator]]

| opvolger = [[Antiochus V Eupator]]

| moeder =

}}

 

Hij was de zoon van [[Antiochus III de Grote]] en de broer van [[Seleucus IV Philopator]]. Het gebied van de Seleuciden besloeg toen een groot gebied van het Midden-Oosten, met als kerngebied het huidige [[Syrië]]. Ook Palestina, de Libanon en delen van het huidige [[Irak]] maakten deel uit van zijn rijk.

 

 

In [[168 v.Chr.]] beval hij om het altaar van Baäl Hasjamaïm (het Syrische equivalent van [[Zeus]]) op te zetten in de [[joodse tempel]] te [[Jeruzalem]]. De Joodse priester [[Mattathias]] en zijn zoon [[Judas Makkabeüs]] leidden de furieuze joden in hun opstand tegen de Seleuciden. Antiochus, woedend over het verzet van de joden, voerde persoonlijk zijn leger aan en liet duizenden joden ombrengen. Voor zijn wreedheid noemden de joden hem al gauw Antiochus ''Epimanes'' (grieks voor ''de gek''). Antiochus overleed aan een ziekte tijdens het hoogtepunt van de strijd. Judas sneuvelde in de strijd, maar zijn broer [[Simon Maccabeüs|Simon]] wist, zo'n twee decennia na de dood van Antiochus IV, uiteindelijk onafhankelijkheid voor de Joodse staat te verkrijgen. Hij stichtte de [[Hasmoneeën|Hasmoneese dynastie]], die tot [[63 v.Chr.]] in [[Judea]] aan de macht zou blijven.

 

Na de dood van Antiochus IV werd het rijk van de Seleuciden lange tijd door interne twisten verscheurd wat een verklaring kan zijn voor de uiteindelijk geslaagde opstand van de joden. Antiochus IV werd opgevolgd door [[Antiochus V Eupator]], die slechts twee jaar regeerde.

 

[[Categorie:Seleuciden]]