Friedrich Hebbel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VolkovBot (overleg | bijdragen)
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
dagboek dp oplzzn
Regel 13:
en daarna naar [[Rome (stad)|Rome]] en [[Napels (stad)|Napels]]. Ten langen leste zat hij opnieuw zonder inkomstenbronnen: in 1843 schreef hij ''Genoveva'', en in 1844 ''Maria Magdalene'', dat een gelijkaardig soort miserie schildert als wat Hebbel persoonlijk doormaakte: ook de kleine mensen kennen tragiek,
niet enkel de aristocraten. Dit stuk maakte hem beroemd, maar volstond niet om hem een financieel zeker bestaan te garanderen. Arm als een bedelaar ging hij in 1845 naar [[Wenen]], waar hij in het [[Burgtheater]] de actrice Christine Enghaus ontmoette. In 1846 huwde hij met haar, en van toen af aan was hij in staat een burgerlijk, welgesteld leven te leiden. Hij maakte gedurende zijn latere leven vele reizen met zijn vrouw en schreef het merendeel van zijn toneelstukken, alhoewel hij ook een aantal gedichten maakte van een wisselende kwaliteit (''Ich und Du'' is een van zijn bekendste gedichten), en een epos, ''Mutter und Kind''. Hebbel had zich op behoorlijk brutale wijze van Elise Lensing gedistantieerd, wat niet wegnam dat deze een goede vriendin van zijn vrouw werd.
[[Afbeelding:Friedrich_HebbelFriedrich Hebbel-Nibelungen.jpg|thumb|Omslag van Hebbels ''Die Nibelungen'']]
Zijn latere stukken zijn sociale drama's, al zijn ze gewoonlijk in een historisch decor geplaatst. ''Die Nibelungen'', een trilogie die ongeveer gelijktijdig met die van [[Richard Wagner|Wagner]] ontstond, was een reusachtig succes in [[Weimar]]. Hebbel ontving de [[Schillerpreis]]. Hij kreeg in het Burgtheater concurrentie van [[Heinrich Laube]], maar
desalniettemin bleven zijn stukken populair. Hij stierf, kort vóór de voltooiing van ''Demetrius'', als een gevierd en gerespecteerd toneelauteur.
Regel 21:
werk van [[Heinrich von Kleist]] onder de aandacht bracht.
 
Hebbel hield vanaf zijn tweeëntwintigste [[dagboekDagboek (persoonlijk)|dagboeken]]en bij, die een goed inzicht in zijn geest (en dus ook in de ideeën achter zijn werk) verschaffen: hij was een eigenzinnig man, met sterke ambities, niet wars van enige grootheidswaan, die een heftig en bevlogen karakter had en de mensen gemakkelijk trotseerde. Uiteindelijk heeft hij ook gekregen wat hij wilde: Friedrich Hebbel geldt in de literatuurkritiek als de enige toneelschrijver van betekenis uit de Realistische periode. Enkel bij hem vindt men psychologisch adequate voorstellingen van personages, met hun eigen rancunes en emotionele uitbarstingen. Zijn nadruk op heroïek oefende een zekere aantrekkingskracht op het [[nationaal-socialisme|nationaalsocialistische]] regime uit, ofschoon Hebbel zich nooit met nationalistische ideologieën heeft beziggehouden.
 
==Werken==
Regel 42:
* Wolf Wucherpfennig (1986), ''Geschichte der deutschen Literatur. Von den Anfängen bis zur Gegenwart''. Stuttgart: Ernst Klett.}}
 
[[categorieCategorie:Duits schrijver|Hebbel, Friedrich]]
 
[[categorie:Duits schrijver|Hebbel, Friedrich]]
 
[[cs:Christian Friedrich Hebbel]]