|
| periode2 = 1088 - 1105
| voorganger2 = [[Erik Årsäll van Zweden|Erik Årsäll Svensson]]
| opvolger2= [[FilippusFilips van Zweden|Filippus Halstensson]]
| vader = [[Stenkil van Zweden]]
| moeder =
Er wordt vermeld dat Inge (I) ca. 1084 door de [[Svear]] (een Germaanse stam in het noorden van Zweden) afgezet werd omdat hij weigerde bij de [[Ding (rechtswetenschappen)|Ding]] (de volks- en gerechtsvergadering der Germanen) te offeren. Tenminste in het gebied van deze volksgroep zou hij door Blot-Sven (''Offer-Sven'') vervangen zijn.
Inge zou en diep gelovig christen zijn geweest, wat de meeste '''Svear''' afkeurden. Waarschijnlijk in het jaar 1087 zou Inge (I) Blot-Sven verslaan, de heidense tempel in [[Uppsala (stad)|oud-Uppsala]] afgebranden en hij zou weer de koningsmacht overgenomen hebben. (De [[Hervarer-Sage]], welke over deze tijd verhaalt, vermeld dit.)
Inge was voor een lange periode koning, hij was populair en een goed christen; hij schafte de offerfeesten in '''Svitod''' (het land van de Svear) af en verordeneverordende dat het volk gekerstend zou worden.
Inge (I) werkte ongeveer in de zelfde tijd als de [[Heilige Eskil]]. Hij was diegene die op aanraden van de paus een klooster, met de daarbij horende kerk van het dorp [[Vreta]] ten westen van het meer [[Roxen]], liet stichtten.
Een oude lijst geeft aan dat koning Inge (I) en zijn vrouw '''Helena''' grote landgoederen in deze omgeving bezaten en daarvan ongeveer 20 boerderijen door de monniken lieten beheren. Dit zou omstreeks 1100 geschied zijn. Sommige commentatoren concluderen daaruit dat Inge uit [[Östergötland]] kwam, maar waarschijnlijker is het dat de hoven óf zijn vrouw Helena toebehoorden, óf nog waarschijnlijker is het dat de hoven via Blot-Sven in Inges bezit kwamen.
De pauselijke brief over deze gebeurtenis noemt alleen Inge als koning: „''Ingo gloriosus Suetonum Rex – Inge, de eervolle koning der Svear''.’’
Een ander historische gebeurtenis waaraan Inge als deelnemer genoemd wordt was de [[Driekoningentreffen]] in '''Kungahälla''' (in de buurt van het huidige [[Kungälv (stad)|Kungälv]]) met [[Erik I van Denemarken]], [[Magnus III van Noorwegen]] en Inge ''de Oudere'' die over een duurzaam vredesverdrag onderhandelden. Dit treffen werd onder anderen door [[Snorri Sturluson]] beschreven. Volgens Snorri zou Inge bij deze bijeenkomst zijn dochter [[Margaret Fredkulla|MargarthaMargaretha]] uitgehuwelijkt hebben aan [[Magnus III van Noorwegen|Magnus III]] om zodoende de vrede te bevestigen.
De aanwijzingen van de bronnen over het tijdstip van Inges dood en ook over zijn jaren tussen zijn beide koningsperioden zijn zeer onvolledig. Er worden data tussen 1103 en 1118 genoemd en het is ook niet helder of hij bij zijn dood nog koning was. Hij zou op het kerkhof van het dorp '''Hånger''' in [[Småland]] begraven zijn, maar verscheidene geschriften laten zijn lijk in 1234 naar de kloosterkerk in [[Varnhem]] overbrengen en daar onder een ongemarkeerde steen in het middenpad herbegraven worden. In de kerk bestaat ook een steen met een inscriptie die op initiatief van [[Johan III van Zweden]] opgesteld zou zijn. De tekst, die onder andere behelst dat Inge in 1064 in [[Skåne]] door Denen vermoord zou zijn, wordt door vele historici betwist. De daarvoor verantwoordelijke '''Rasmus Ludvigsson''' schijnt zijn informatie direct uit een onbeduidende kroniek ('''Lilla rimkrönikan''') overgenomen te hebben die zelden overeen stemt met andere bronnen. Er wordt vermoed dat het hier dan ook om een persoonswisseling met een andere koning of een om een stamhoofd gaat.
Inge was met Blot-Svens zuster Helena (ook '''Maer''' of '''Mö''' genoemd) getrouwd. Hij had, naast de al genoemde dochter Margaretha, een zoon Ragnvald die waarschijnlijk al voor Inges dood stierf. (Andere bronnen identificeren hem met de latere koning [[Ragnvald Knaphövde]] (1125-1126), de schoonvader van koning [[Harald IV van Noorwegen]].)
[[Categorie:Koning van Zweden]]
| 