'''Luigi Beccali''' ([[Milaan (stad)|Milaan]], [[19 november]] [[1907]] – [[Rafaello]], [[29 augustus]] [[1990]]) was een [[Italië|Italiaanse]] middellangeafstandsloper, die was gespecialiseerd opin de [[1500 meter (atletiek)|1500 m]]. Hij werd olympisch kampioen, meervoudig Italiaans kampioen en verbeterde tweemaal het [[wereldrecords atletiek|wereldrecord]] op deze discipline. Hij nam tweemaal deel aan de [[Olympische Spelen]] en behaalde hierbij twee medailles.
In zijn jeugd was hij gefascineerd indoor [[wielrennen]] en [[atletiek]]. Hij specialiseerde opzich in de atletiek nadat hij Dino Nai als trainer kreeg. Van 1928 tot 1932 werd hij viermaal Italiaans kampioen op de 1500 m. Op de [[Olympische Zomerspelen 1932|Olympische Spelen van 1932]] in [[Los Angeles]] won hij een gouden medaille op de 1500 m. In de laatste meters besliste hij de wedstrijd door iedereen in te halen. Met een olympisch record van 3.51,2 versloeg hij de [[Groot-Brittannië|Brit]] [[Jerry Cornes]] (zilver; 3.52,6) en de [[Canada|Canadees]] [[Phil Edwards]] (brons; 3.52,8). Terug in Italië was hij de nationale held.
In september 1933 verbeterde hij voor de tweemaal het wereldrecord op de 1500 m. Eerst evenaarde hij het oude record van 3.49,2 en acht dagen later verbeterde hij het tot 3.49,0. Dit record hield negen maanden stand toen het weer verder werd verbeterd door [[Bill Bonthron]]. Dat jaar won hij ook een gouden medaille op de Universiade in [[Turijn (stad)|Turijn]].
In 1934 won hij de Europese titel op het Europees Kampioenschap in Turijn. Met een tijd van 3.54,6 versloeg hij de [[Hongarije|Hongaar]] [[Miklós Szabó]] (zilver; 3.55,2) en de [[Frankrijk|Fransman]] [[Roger Normand]] (brons; 3.57,0). Vier jaar later moest hij genoegen nemen met een bronzen medaille achter de Brit [[Sydney Wooderson]] (goud) en de [[België|Belg]] [[Joseph Mostert]] (zilver).
