Stent: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
Een '''stent''' is een [[metaal|metalen]] [[Buis (voorwerp)|buisje]] dat in [[geneeskunde|medische]] toepassingen in een [[vaatstelsel|vat]] of kanaal in het [[lichaam (biologie)|lichaam]] van een [[patiënt]] wordt geplaatst, bijvoorbeeld in een [[bloedvat]], met het doel om dit kanaal open te houden.
 
Het buisje wordt in opgevouwen toestand in de patiënt aangebracht, waar mogelijk door middel van een [[minimaal- invasieve procedureingreep]], en wordt daarna tot de juiste grootte opgerekt door het [[luchtdruk|opblazen]] van een [[ballon (gas)|ballonnetje]]. Er zijn ook stents van [[geheugenmetaal]] die voorgeprogrameerdvoorgeprogrammeerd zijn voor een bepaalde diameter, op 37 graden bereiken ze de juiste diameter. Dit zijn zogenaamde self expanding stents. Het materiaal watdat hiervoor gebruikt wordt is [[Geheugenmetaal|Nitinolnitinol]].
 
Het belangrijkste doel van een stent is het corrigeren van vernauwingen in de doorsnede van vaten en kanalen in het lichaam. Zo worden stents vaak gebruikt om drukverschillen in de bloedstroom te verminderen in het geval van gedeeltelijke blokkering, en zodoende een voldoende toevoer van [[zuurstof]]bloed naar organen te verkrijgen. Hoewel stents meestal gebruikt worden voor de [[kransslagaders]], worden ze ook voor andere kanalen in het lichaam gebruikt, zoals bijvoorbeeld andere [[slagader]]s, de [[slokdarm]], [[luchtpijp]]en en [[urethra]].
 
Een belangrijke complicatie van stent implantatiestentimplantatie is het opnieuw dichtgroeien van het vat. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door de [[ontsteking (geneeskunde)|ontstekingsreactie]] die het gevolg is van de schade die aan het bloedvat wordt toegebracht bij dehet [[implantaat|implantatie]]aanbrengen van de stent. Bij die ontstekingsreactie worden nieuwe cellen aangevoerd die de stent [[inkapseling|inkapselen]]. Dit kan opnieuw voor een vernauwing zorgen. Een nieuwelatere ontwikkeling (sinds 2001) is om de stent van een [[medicijn]]laagje te voorzien, om het risico van opnieuw dichtgroeien te verminderen. Dit worden ''drug eluting stents'' genoemd. Voor toepassing in het hart gaat het om stents met [[sirolimus]] (merknaam Cypher), [[paclitaxel]] (merknaam Taxus) en [[zotarolimus]] (merknaam Endeavor). In een (vrij kleine) vergelijking tussen sirolimus en paclitaxel leek de eerste iets effectiever.<ref>Tomai F, Reimers B, De Luca L, et al. Head-to-Head Comparison of Sirolimus- and Paclitaxel-Eluting Stent in the Same Diabetic Patient with Multiple Coronary Artery Lesions. A Prospective, Randomized, Multicenter Study. Diabetes Care. 2007 Oct 1; PMID: 17909090</ref>
 
{{refs}}