André Campra: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: oc:Andrieu Camprat |
k Links fix met AWB |
||
Regel 1:
[[
'''André Campra''' ([[Aix-en-Provence]], gedoopt [[4 december]] [[1660]] – [[Versailles]], [[29 juni]] [[1744]]) was een Frans componist en sous-maître van de [[Chapelle royale]], één van de drie afdelingen van de [[Maison du roi]] verantwoordelijk voor de [[Musique du roi]].
Campra's vader was afkomstig uit [[Piemonte]], zijn moeder uit Aix. André Campra begon zijn muzikale opleiding als koorknaap in de Saint-Saveur van Aix-en-Provence o.l.v. [[Guillaume Poitevin]]. Vanaf mei 1668 richtte hij zich op een kerkelijke loopbaan, maar in 1681 werd hij benoemd tot maître de chapelle (hoofd muziek) in de Saint-Trophime te [[Arles]]. Hij bekleedde dat ambt tot 1683 en nam vervolgens dezelfde functie op van de Saint-Etienne te [[Toulouse]].
In 1694 ging Campra voor een verblijf van vier maanden naar Parijs. Hij bleef echter in Parijs, waar hij maître de chapelle werd van de [[Notre-Dame van Parijs|Notre Dame]] als vervanger van [[Jean Mignon]]. Deze benoeming, die een bewijs is van zijn connecties, verkreeg hij mogelijk door tussenkomst van de Abbé de Saint-Sever, raadsheer van het [[Parlement van Parijs]]; aan hem droeg Campra zijn eerste boek [[motet]]ten op. Tegelijkertijd schijnt hij voor het collège Louis-le-Grand muziek voor latijnse tragedies te hebben gecomponeerd. In elk geval werd hij door o.a. [[Filips van Orléans]] (de toekomstige [[Regent (Frankrijk)|Regent]]) aangemoedigd om voor het theater te schrijven. Dit was echter niet met zijn positie als priester te combineren. Het werk ''Carnaval de Venise'' verscheen als een compositie van Campra de jongere, André Campra's broer Joseph, die [[viola da gamba|gambist]] was in de ''Académie royale de musique''. Zijn beroemde ''L'Europe galante'' en het [[divertissement]] ''Vénus, Feste galante'' verschenen zonder vermelding van de componist. ''L'Europe galante'' wordt als de eerste opéra-ballet beschouwd; Campra baseerde zich duidelijk op [[Colasse]]'s ''Ballet des saisons'' (elke acte een ander onderwerp), maar hij gebruikte contemporaine situaties en stereotypen en geen [[
<gallery perrow="3" widths="240" heights="180">
Regel 11:
Image:Cathedrale St Etienne Toulouse.jpg|Saint-Étienne te Toulouse
</gallery>
Vanaf 1695 publiceerde hij een boek met [[Petits motet]]s voor 1, 2 en 3 stemmen en een [[polyfonie|polyfonische]] mis; uit deze tijd stamt ook zijn beroemde ''Messe des morts'' (dodenmis).
Regel 24 ⟶ 23:
Zijn werken werden tot lang na zijn dood nog uitgevoerd.
==Geselecteerde discografie==
*''Idoménée, Tragédie lyrique'', Solisten, [[Les Arts Florissants]] o.l.v. [[William Christie]] (Harmonia mundi, 3CDs, 901396.98)
*''Tancrède'', Solisten, [[The Sixteen]], [[La Grande Écurie et la Chambre du Roy]] o.l.v. [[Jean-Claude Malgoire]] (Erato Musifrance, 2CDs, 2292-45001-2
*''L´Europe galante'' en ''Les Fêtes vénitiennes'', Solisten, La Petite Bande o.l.v. Gustav Leonhardt
*''Cantates françaises'' (''Arion'', ''La Dispute de l'Amour et de l'Hymen'', ''Les Femmes'' en ''Énée et Didon''), Les Arts Florissants o.l.v. William Christie (Harmonia mundi, HMA 1901238)
*''Grand motets'' (''Notus in Judea Deus'', ''De profundis'', ''Exaudiat te Dominus'' en ''Requiem-Introït''), Les Arts Florissants o.l.v. William Christie (Virgin Veritas, 7243 5 45618 5)
*''Messe des morts'' ([[Requiem (muziek)|Requiem]]), [[Monteverdi Choir]] en [[English Baroque Soloists]] o.l.v. [[John Eliot Gardiner]] (Warner Classics, 0825646984800)
*''Petits motets'' (''Salve Regina'', ''Insere Domine'', ''Quemadmodum desiderat cervus'' en ''Florete prata'' + petits motets van [[François Couperin]]), Paul Agnew, tenor en Les Arts Florissants o.l.v. William Christie
==Literatuur==
Regel 40 ⟶ 37:
*Beaussant, Philippe (in samenwerking met Patricia Bouchenot-Déchin)(1996), ''Les Plaisirs de Versailles. Théâtre & Musique'', Parijs, Fayard
*Benoit, Marcelle (red.) (1992), ''Dictionnaire de la musique en France aux XVII et XVIIIe siècles'', Parijs, Fayard
*Lewis, Anthony en Nigel Fortune (red.)(1975), ''Opera and Church Music 1630-1750'', The New Oxford History of Music, Oxford, Oxford University Press
[[Categorie:
[[Categorie:
[[cs:André Campra]]
| |||