Manuel Ávila Camacho: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k woordkeuze & typo |
||
Regel 3:
== Vroege jaren ==
Ávila Camacho werd geboren in een
In [[1933]] werd hij onderminister van oorlog en marine en chef-staf van het Mexicaanse leger met de rang van [[generaal]]. Vier jaar later werd hij minister van oorlog, een functie die hij liet omdopen tot minister van defensie. In [[1938]] zorgde zijn optreden voor een snel einde aan de opstand van [[Saturnino Cedillo]].
Regel 13:
== Presidentiële termijn ==
Ávila Camacho stond bekend als een vroom katholiek, en zijn termijn betekende het definitieve einde van het conflict tussen de Mexicaanse staat en de katholieke kerk. Terwijl zijn voorgangers [[antiklerikalisme|antiklerikaal]] waren geweest, maakte Ávila Camacho publiekelijk bekend dat hij een belijdend rooms-katholiek was (''"Soy creyente"'', "ik ben gelovig"). De al onder Cárdenas ingezette normaliseringsplolitiek ten opzichte van de rooms-katholieke Kerk voortgezet. De antiklerikale grondwetsartikelen werden niet geschrapt maar 'anders geïnterpreteerd', wat inhield dat de kerk grotendeels door Ávila Camacho in haar vroegere macht werd hersteld. Ook werd er een einde gemaakt aan het door Cárdenas
Zijn economisch beleid was een breuk met de voorheen socialistische economische politiek van Lázaro Cárdenas. Hoewel de privé-sector mocht groeien en werd gestimuleerd bleef de economie door de staat beheerst. Ávila Camacho organiseerde de economie grotendeels naar het idee van [[importsubstitutie-industrialisatie]]. Tijdens Ávila Camacho's termijn begon het [[Mexicaanse Wonder]], de dertig jaar durende opmerkelijke groei van de Mexicaanse economie. In [[1943]] liet hij het [[Mexicaans Instituut voor Sociale Zekerheid]] (IMSS) oprichten, waarmee een begin werd gemaakt van een stelsel van [[sociale zekerheid]]. Om de landbouwopbrengsten te verbeteren werd in [[1943]] met behulp van de [[Rockefeller Foundation]] het Bureu van Speciale Studies opgericht, wat als begin wordt gezien van de wereldwijde [[Groene Revolutie]].
Regel 19:
Na het uitbreken van de [[Tweede Wereldoorlog]] schaarden de Mexicaanse politici zich achter Camacho's pro-Geallieerde beleid. Na de [[aanval op Pearl Harbor]] verbrak hij de banden met de as-mogendheden. De verdediging van [[Neder-Californië (schiereiland)|Neder-Californië]] werd versterkt uit angst voor een [[Japan]]se aanval. Fascistische organisaties werden verboden en alle in Mexico woonachtige Duitsers en Japanners werden gedwongen in [[Mexico-stad]] of [[Guadalajara (Jalisco)|Guadalajara]] te gaan leven. In mei [[1942]], nadat de Duitsers de Mexicaanse tanker [[Faja de Oro]] tot zinken hadden gebracht, verklaarde het land de oorlog aan Duitsland en Japan. Ávila Camacho stuurde het [[Eskader 201]] van de luchtmacht om aan de zijde van de geallieerden de Japanners te bevechten in de [[Grote Oceaan]]. De grootste effecten van de oorlog waren echter in het eigen land te merken: er ontstond een schaarste aan levensmiddelen en de [[dienstplicht]] werd ingevoerd.
Voor de Mexicaanse economie had de oorlog over het algemeen een gunstig effect, daar de Verenigde Staten door de oorlogshandelingen een gewillige afnemer van Mexicaanse producten en grondstoffen werd. De diplomatieke betrekkingen met de Verenigde Staten werden nu
Ávila Camacho stond bekend als een vroom, bescheiden, kalm en beleefd man, en had als bijnaam ''El Presidente Caballero'' ("de [[gentleman (titel)|gentleman]]-president"). Zijn broer [[Maximino Ávila Camacho]] was evenwel zijn tegenpool. Maximino stond bekend als een onbehouwen bruut en vechtersbaas, en had talloze buitenechtelijke kinderen. Tijdens Manuels presidentschap was hij gouverneur van [[Puebla (staat)|Puebla]], en hij was van mening dat hij als broer van de president de enige rechtmatige opvolger was. Hij zwoer [[Miguel Alemán Valdés|Miguel Alemán]], die ook in de race was als opvolger, te vermoorden als hij tot presidentskandidaat werd benoemd. Voor het zover kon komen overleed Maximinio echter.
De vorming van de [[eenpartijstaat]] werd onder Ávila Camacho's presidentschap afgerond. [[Vicente Lombardo Toledano]] werd als te links ervaren en afgezet als leider van de [[Confederatie van Mexicaanse Arbeiders]] (CTM), de aan de PRI gelieerde vakbond. Toledano werd vervangen door [[Fidel Velázquez]]. De [[Nationale Actiepartij]] (PAN) nam onder Ávila Camacho's termijn voor het eerst deel aan verkiezingen. Bij de [[congres van de Unie|
== Opvolging en nalatenschap ==
Maximino beweerde dat hij als broer van de president het recht had hem op te volgen, en beweerde [[Miguel Alemán Valdés|Miguel Alemán]], een andere kanshebber voor het kandidaatschap, te vermoorden als hij zou worden gekozen. Maximino overleed echter aan een hartaanval vlak voor het partijcongres, waardoor Ávila Camacho zonder veel problemen Alemán kon benoemen tot presidentskandidaat, die de verkiezingen won en dus zijn opvolger werd.
Ávila Camacho trok zich terug uit de politiek en ging wonen in zijn haciënda in de deelstaat [[Mexico (staat)|Mexico]], waar hij in [[1955]] overleed. Ávila Camacho wordt gezien als een president die bepalend is geweest voor de inrichting van het naoorlogse Mexico. Onder zijn termijn begon de periode van economische groei die tot de jaren '70 zou duren, en de PRI zou het land tot [[2000]] regeren. Ook wordt zijn presidentschap gezien als het begin van de "gouden jaren" van Mexico. Mexico was nu een politiek stabiel land en het ging economisch voor de wind. Mexico was nu een kosmopolitisch land met een internationale aantrekkingskracht, ook gezien het aantrekkende toerisme. De
{{StartOpvolging}}
|