Schönburg (geslacht): verschil tussen versies

De graven van Schönburg waren oorspronkelijk waarschijnlijk afkomstig van Schönburg bij [[Naumburg (Saale)|Naumburg]]. Omstreeks 1170 verwierven ze hun hoofdzetel [[Glauchau]], waar ze de heerlijkheden Glauchau en [[Lichtenstein/Sa.|Lichtenstein]] vormden. Later werd dit gebied uitgebreid met de heerlijkehden Merane (vermoedelijk omstreeks 1300) en [[Waldenburg (Saksen)|Waldenburg]] (1375/78). In 1406/39 werd het graafschap [[Hartenstein (Saksen)|Hartenstein]] gekocht van het burggraafschap Meissen. Op 3 juli 1442 vond de belening plaats met het graafachapgraafschap Hartenstein door het keurvorstendom Saksen.

In 1740 waren de graven gedwongen een Recesreces met het keurvorstendom Saksen te sluiten, waardoor de gebieden van Schönborn onder de landshoogheid van Saksen kwamen. Dit was dus eigenlijk het einde van de zelfstandigheid. In 1768 poogde graaf Albrecht Christiaan Ernst, heer van Hinterglauchau (uit de Niedere Linie) van Saksen los te komen. Dit had enig succes, want de rijkshofraad verklaarde het reces van 1740 ongeldig. De aanwezige leenband met Bohemen speelde ook een rol bij het onafhankelijk blijven van Saksen. De [[vrede van Teschen]] van 13 mei 1779 liet deze factor verdwijnen: Oostenrijk werd gedwongen de Boheemse leenrechten over Glauchau, Waldenburg en Lichtenstein aan Saksen af te staan.