García I van Galicië: verschil tussen versies

| voorganger = [[Ferdinand I van KastiliëCastilië|Ferdinand I]]

| opvolger = [[Sancho II van KastiliëCastilië|Sancho II]]

| vader = [[Ferdinand I van KastiliëCastilië]]

'''García I van Galicië''' (ca. [[1040]] - [[1090]]) was koning van [[Koninkrijk Galicië|Galicië]] van 1065 tot 1071. Hij was de jongste van de drie zonen van koning [[Ferdinand I van KastiliëCastilië]] en [[Sancha van León]].

Na het overlijden van zijn vader kreeg hij [[Galicië]] en het gebied wat nu het noordelijke deel van [[Portugal]] omvat, toebedeeld. Hij proclameerde het gebied meteen als het onafhankelijke koninkrijk Galicië en Portugal, voordeel trekkend uit de strijd die zijn twee oudere broers [[Sancho II van KastiliëCastilië]] en [[Alfonso VI van KastiliëCastilië|Alfons VI van León en Asturië]] met elkaar leverden. García was ook de eerste die de titel ''Koning van Portugal'' ging voeren, nadat hij in [[1071]] de hertog van Portugal [[Nuno Mendes]] had afgezet na hem verslagen te hebben in de [[slag van Pedroso]].

In [[1071]] veroverde zijn broer Sancho van KastiliëCastilië de koninkrijken Galicië op García en León-Asturië op Alfons VI. In [[1072]] wist Alfons zijn broer Sancho op zijn beurt te verslaan en was hij heerser over de drie koninkrijken (en noemde zichzelf dan ook keizer van Hispania). Hij zou García uit zijn toevluchtsoord [[Sevilla (stad)|Sevilla]] terugroepen en hem in een klooster laten opsluiten, waar hij tot zijn dood zou verblijven.

Vanaf dat moment zou Galicië een blijvend deel vormen van het koninkrijk KastiliëCastilië-León, met enige mate van autonomie.