'''Nicolaas Laurens Burman''' ([[Amsterdam]], [[1734]] - [[1793]]) was een [[Nederland]]s [[botanicus]].
Hij was de zoon van botanicus en medicus [[Johannes Burman]].Hijen volgendepromoveerde zijnin vaderLeiden in 1759 op alseen [[hoogleraar]]botanisch [[plantkunde]]onderwerp, aantoen denog [[Universiteitniet vanerg Amsterdam]]gangbaar. Hij kreegvervolgde zijn opleiding vanbij [[Carolus Linnaeus]] aan de [[Universiteit van Uppsala]] in 1760. In 1769 werd hij assistent van zijn vader en volgende zijn vader in 1777 op als [[hoogleraar]] [[plantkunde]] aan het [[Athenaeum Illustre]]. Hij is de auteur van verscheidene werken, waaronder ''Specimen botanicum de geraniis'' (1759) en ''Flora Indica'' (1768), die gecompleteerd werd door [[Johann Gerhard König]]. Na 1773 heeft hij niets meer gepubliceerd. De [[Hortus Botanicus Amsterdam]] verloor aan glans. Tien jaar later had hij psychische en financiële problemen.
