Helena Rubinstein: verschil tussen versies

In 1908 trouwde ze in Londen met de Amerikaanse journalist Edward William Titus. Ze kregen twee zoons, Roy Valentine (1909) en Horace (1912). Het gezin verhuisde naar [[Parijs]] waar Rubinstein in 1912 een salon opende. Toen de [[Eerste Wereldoorlog]] uitbrak verhuisde het gezin naar New York City in de Verenigde Staten, waar Rubinstein in 1915 een salon opende, de eerste van haar keten aldaar. Rond deze tijd begon ook de concurrentiestrijd tussen Rubinstein en die andere ''grande dame'' in de cosmetica-industrie, [[Elizabeth Arden]]. Zowel Rubinstein als Arden, die nog geen achttien maanden na elkaar overleden, waren "sociale klimmers": beiden arm geboren en zeer rijk gestorven. Ze waren beiden zeer gewiekst in marketing en goed op de hoogte van de waarde van een luxueuze verpakking van hun producten, de aantrekkingskracht van goedgeklede verkopers van hun schoonheidsproducten en het verkopen van de pseudo-wetenschap van huidverzorging.

 

 

In [[1928]], vlak voor de [[beurskrach]], verkocht Rubinstein het Amerikaanse deel van haar onderneming voor $7.3 miljoen aan de Lehman Brothers. De Lehman Brothers wisten zich echter geen raad met een cosmeticaconcern en de opbrengsten en de goede naam van het bedrijf kelderden. Rubinstein kon dit niet aanzien en kocht de vrijwel waardeloze aandelen na de "grote depressie" terug voor minder dan $1 miljoen. Uiteindelijk wist ze het bedrijf in korte tijd weer bijzonder winstgevend te maken door salons en verkooppunten te openen in elf Amerikaanse steden. Ze opende een kuuroord aan 715 Fifth Avenue met daarin een restaurant, een gymnastieklokaal, en vloerkleden van [[Joan Miró]]. Ze kreeg [[Salvador Dalí]] zover dat hij voor haar een poederdoos ontwierp en een portret van haar schilderde.