Latijnse Oorlog: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 13:
|commander2=-
}}
De '''Latijnse Oorlog''' ([[340 v.Chr.|340]]-[[338 v.Chr.]]) was een conflict tussen de [[Romeinse Republiek]] en haar buren, de [[Latijnen|Latijnse]] volken van het antieke [[Italië]]. Het eindigde met de
Een poging van de Latijnse volken tot onafhankelijkheid van [[Rome]] was de belangrijkste drijfveer achter de uitbraak van oorlog. In 340 v.Chr. werd een gezant naar de [[Senaat (Rome)|Romeinse Senaat]] gestuurd om een samengaan van Rome en [[Latium]] te bespreken, met beide partijen op hetzelfde niveau. Aangezien Rome de voorgaande jaren leider van de Latijnse Liga was geweest, weigerden zij om Latijnen als gelijken te zien en hun in de Romeinse Senaat te accepteren. Na deze weigering begon de oorlog. De Romeinen hadden samen met de Latium en [[Campania]] tegen de [[Samnieten]] gevochten in de [[Samnitische oorlogen|Eerste Samnitische Oorlog]], toen zij zich plotseling terugtrokken. De Latijnen bleven vechten samen met de Campanianen, terwijl Rome van zijde wisselde, om samen met de Samnieten de Latijnen aan de vallen. Alleen de Laurentes en de [[equites]] van Campania bleven trouw aan de Romeinen, die weer steun kregen van de [[Paeligni]].
| |||