Heilige Alliantie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 10:
Na het vormen van de Heilige Alliantie traden alle vorsten van Europa toe tot het bondgenootschap, met uitzondering van de koning van [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland|Groot-Brittannië]], die om constitutionele redenen niet kon toetreden (maar wel als koning van [[Hannover (land)|Hannover]] toetrad) en de sultan van het [[Ottomaanse Rijk]], die vanwege het christelijke karakter van de alliantie niet werd uitgenodigd om toe treden. Ook de [[paus]] trad niet toe tot de Heilige Alliantie; de rooms-katholieke Kerk was onverschillig of zelfs vijandelijk tegenover het bondgenootschap vanwege het interreligeuze karakter en het feit dat het door een niet-katholieke vorst was gevormd.
Politiek gezien was het verdrag een redelijk vaag en weinigzeggend document; het was in de eerste plaats een religieus manifest. De vorsten beloofden alleen om volgens de christelijke principes van liefde, gerechtigheid en barmhartigheid te handelen en de christelijke moraliteit niet alleen in het privéleven maar ook het publieke leven als leidraad te gebruiken. De alliantie werd eigenlijk alleen serieus genomen door tsaar Alexander I. De machtige Oostenrijkse staatsman [[Klemens von Metternich|Metternich]] noemde het een "hoop herrie over niets" en de Britse minister van buitenlandse zaken [[Henry Robert Stewart|Castlereagh]] deed het af als "subliem mysticisme en nonsens". In handen van reactionaire staatsmannen als Metternich werd de alliantie echter al snel omgevormd tot een instrument van de Quadruple Alliantie om in naam van het christendom elke poging tot liberale hervorming neer te slaan.
Met het uiteenvallen van de Quadruple Alliantie in 1823, de dood van tsaar Alexander I in 1825 en de [[Belgische Revolutie]] en [[Julirevolutie]] in 1830 was het in feite afgelopen met de Heilige Alliantie. Rusland, Oostenrijk en Pruisen reactiveerden de alliantie echter met de [[Conventie van Berlijn]] in 1833. Met het uitbreken van de [[Krimoorlog]] in 1848 was het definitief afgelopen met de Heilige Alliantie.
| |||