Democratisch Front (Albanië): verschil tussen versies

Na het overlijden van Enver Hoxha (†[[1985]]), werd [[Nexhmije Hoxha]], zijn [[weduwschap|weduwe]], voorzitster van de Algemene Raad van het Democratisch Front. In [[1989]], voerde de eerste secretaris en [[Volksvergadering van Albanië|Voorzitter van het Presidium van de Volksvergadering]] (dwz. [[staatshoofd]]), [[Ramiz Alia]], enkele bescheiden hervormingen door en vergrote de macht van het Democratisch Front. Halverwege [[1990]] werd besloten dat ook niet-communisten zich kanididaat mochten stellen bij verkiezingen, mits zij lid waren van het Front. Hervormingsgezinde krachten kregen de overhand binnen het Democratisch Front, eerder dan binnen de PPSh, waar de conservatieven in de loop van [[1990]] nog steeds veel invloed hadden. De krant van het Front, ''[[Bashkimi]]'' ("[[Unie]]"), werd de spreekbuis van hervormingsgezinden. Omdat de hervormingen echter traag verliepen werd het onrustig in [[Albanië]]. De vicevoorzitter van het Democratisch Front, de bekende [[schrijver]] [[Ismail Kadare]], verliet het land uit onvrede over het trage hervormingsproces. Uiteindelijk verving president [[Ramiz Alia]] de conservatieve krachten door hervormingsgezinden, zoals [[Nexhmije Hoxha]]. Nexhmije Hoxha werd in [[december]] [[1990]] als voorzitter van de Algemene Raad van het Democratisch Front vervangen door premier [[Adil Çarçani]]. Oppositiepartijen, zoals de [[Democratische Partij van Albanië]] en de [[Republikeinse Partij van Albanië]] werden toegestaan en de PPSh gaf haar monopolie op. De oppositiepartijen hoefden niet lid te zijn van het Democratisch Front en dus was zij overbodig geworden. In [[1991]] werd het Democratisch Front daarom opgeheven.