Ludus Magnus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ foto maquette, sjabloon volgt nog, leuk artikel, ik zal proberen over de andere ludi ook een kort artikel te schrijven. |
bijgewerkt + sjabloon |
||
Regel 1:
<s></s>{{Antiek monument in Rome
[[Afbeelding:Ludus magnus Rome 2006.jpg|thumb|230px|De vertrekken aan de noordkant, met daarachter de buitenmuur van het amfitheater.]]▼
|naam=Ludus Magnus
|naam afbeelding=Ludus01.jpg
|tekst1=Model van de Ludus Magnus
|Locatie=Dal tussen [[Caelius]] en [[Esquilijn]]
|datum=[[80-89|jaren 80 n.Chr.]]
|opdrachtgever=[[Domitianus]]
|type=Gladiatorenschool
|overig1=
|overig2=
|kaartnaam=Plan Rome - Ludus Magnus.png
|tekst2=Locatie van de Ludus Magnus (in rood)
|}}
De '''Ludus Magnus''' (Grote gladiatorenschool) was de grootste van de vier ''ludi'' (gladiatorenscholen) die we kennen uit [[Rome (stad)|Rome]]. Het gebouw lag in het dal tussen de [[Caelius]] en de [[Esquilijn]] net ten oosten van het [[Colosseum]], waarmee het door een onderaardse gang was verbonden. De andere drie gladiatorenscholen, de Ludus Dacicus, de Ludus Gallicus en de Ludus Matutinus (gespecialiseerd in de opleiding van wilde-dierenvechters), lagen vlakbij.
==Het gebouw==
Met de bouw werd begonnen door keizer [[Domitianus]] (81-96), maar hij werd pas voltooid onder [[Hadrianus]] (117-138). Het was een rechthoekig gebouwencomplex gemaakt van beton dat met baksteen was bekleed. De hoofdingang bevond zich aan de noordkant. Er waren op de begane grond 14 vertrekken aan de lange kant en 10 aan de korte, met daarboven één of twee verdiepingen. Ze moeten voor het grootste deel gefungeerd hebben als cellen voor de [[gladiator|gladiatoren]]. Ook keizer [[Commodus]], die graag deelnam aan gladiatorengevechten, zou hier verbleven hebben. De vertrekken lagen om een grote binnenplaats die was omgeven door een portico met zuilen van [[travertijn]]. In de binnenplaats was een klein [[amfitheater]] van 63 x 42 m. met 8 rijen zitplaatsen voor 3.000 toeschouwers, het bekijken van de gladiatorentraining was namelijk een populair tijdverdrijf in Rome. De arena
Nadat de gladiatorengevechten in de 5e eeuw werden verboden raakte de Ludus Magnus buiten gebruik en verviel. Rond de 6e eeuw werd de locatie gebruikt als begraafplaats.
De Ludus Magnus werd in 1937 teruggevonden en is voor bijna de helft opgegraven. De resten zijn te zien tussen de huidige Via Labicana en de Via S. Giovanni in Laterano. Het niet opgegraven gedeelte is te reconstrueren aan de hand van een van de bewaard gebleven fragmenten van de [[Forma Urbis Romae|Forma Urbis]], de stadsplattegrond van Rome uit het begin van de 3de eeuw.▼
▲De Ludus Magnus werd in 1937 teruggevonden en is tussen 1957 en 1961 voor bijna de helft opgegraven. De resten zijn te zien tussen de huidige Via Labicana en de Via S. Giovanni in Laterano. Het niet opgegraven gedeelte is te reconstrueren aan de hand van een van de bewaard gebleven fragmenten van de [[Forma Urbis Romae|Forma Urbis]], de stadsplattegrond van Rome uit het begin van de 3de eeuw. Onder het bankgebouw dat nu nog deels over de restanten van de Ludus Magnus staat zijn fundamenten van een ander groot gebouw teruggevonden. Mogelijk was dit het ''Armamentarium'', waar de wapens van de gladiatoren werden opgeslagen. 2 meter onder de arena van de Ludus Magnus zelf zijn restanten van oudere huizen uit de 1e eeuw v.Chr. teruggevonden.
▲[[Afbeelding:Ludus magnus Rome 2006.jpg|thumb|
==Referentie==
*
*{{Aut|L. Richardson, jr}}, ''A New Topographical Dictionary of Ancient Rome'', Baltimore - London 1992. p. 236-237 {{ISBN|0801843006}}
{{commons|Ludus magnus}}
| |||