SN 1885A (S Andromedae) was de eerste waargenomen extragalactische supernova, in de Andromedanevel (M31). Deze supernova werd op 19 augustus 1885 ontdekt door Isaac Ward,[1] een Ierse amateurastronoom, in Belfast, en onafhankelijk van hem een dag later door Ernst Hartwig van de Sterrenwacht Dorpat (het huidige Tartu-observatorium) in Estland.[2]

SN 1885A
De lichtkromme van SN 1885A
Type Supernova type Ipec
Datum ontdekking 19 / 20 augustus 1885
Ontdekt door I. Ward / E. Hartwig
Overige aanduidingen CXOM31 J004243.0+411603, S Andromedae, S And, BD+40° 147a, 2MASS J00424312+4116032, AAVSO 0037+40, CXOM31 J004243.1+411604, RJC99 Sep-95
Fysische gegevens
Type progenitor onbekend
Progenitor onbekend
Restant onbekend
Waarnemingsgegevens
Standaardepoche J2000.0
Rechte klimming 00u42m43,11s
Declinatie 41° 16' 04,2"
Galactische coördinaten 121.1702 −21.5741
Sterrenstelsel Andromedanevel
Sterrenbeeld Andromeda
Schijnbare helderheid +5,85 mag
Afstand 2.4 Mlj
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

Aanvankelijk dacht men dat het om een gewone nova ging die tussen 17 en 20 augustus bij zijn maximum een schijnbare helderheid van 5,85 bereikte. De reden was dat astronomen destijds ervan uitgingen dat de Andromedanevel tot het Melkwegstelsel behoorde. Deze zienswijze veranderde in 1923 toen Edwin Hubble ontdekte dat de nevel een ander sterrenstelsel was. In plaats van duizenden lichtjaar bedroeg de afstand meer dan een miljoen lichtjaar. Al snel realiseerde men dat de nova van 1885 iets speciaals moest zijn geweest: een Supernova.

Een overblijfsel van SN 1885A werd op 10 november 1988 door Robert A. Fesen met de vier-meter Mayall Telescoop van het Kitt Peak National Observatory gevonden.[3]

Externe link bewerken