Jules ten Brink
Eugenius Julius (Jules) ten Brink (Amsterdam, 4 november 1838 – Parijs, 6 februari 1889) was een Nederlands componist en dirigent.
| Jules ten Brink | ||||
|---|---|---|---|---|
| Volledige naam | Eugenius Julius ten Brink | |||
| Geboren | 4 november 1838 | |||
| Overleden | 6 februari 1889 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Belangrijkste werken | Calonice | |||
| ||||
Hij werd geboren binnen het gezin van vertaler Conrad ten Brink en Maria Christiana Elizabeth Groothuijs. Zoon Henri ten Brink (1856-1920) vertrok naar Zuid-Afrika om te musiceren en componeren.[1]
Hij kreeg zijn muziekopleiding van Gustaaf Adolf Heinze (Amsterdam), Auguste Dupont (Brussel) en Ernst Friedrich Richter (Leipzig). Hij was vervolgens kapelmeester te Lyon (1860-1868) en Parijs, waar hij pianodocent werd en componeerde.
Van zijn hand verschenen een orkestsuite (1874), een symfonisch gedicht (1876), een symfonie in E-majeur, twee vioolconcerten, twee opéras comiques Calonice (1869/1870) en Mascarille(1888), werken voor piano (Valse chromatique en Rapsodie), kamermuziek, etc.
- Jules ten Brink op IMSLP
- J.H. Letzer, Muzikaal Nederland. 1850-1910, Utrecht: J.L. Beijers 1913, p. 27
- Geïllustreerd muzieklexicon, onder redactie van Mr. G. Keller en Philip Kruseman, medewerking van Sem Dresden, Wouter Hutschenruijter, Willem Landré, Alexander Voormolen en Henri Zagwijn; uitgegeven in 1932/1949 bij J. Philips Kruseman, Den Haag; pagina 80
- Necrologie: Le Ménestrel, journal de musique, zondag 10 februari 1889
- ↑ The Encyclopaedia of South African Theatre, Film, Media and Performance. Gearchiveerd op 10 oktober 2016.