Juan Martín del Potro

tennisser uit Argentinië

Juan Martín del Potro (Tandil, 23 september 1988) is een voormalig professioneel tennisspeler uit Argentinië. Del Potro brak in 2008 door met vier toernooizeges. In 2009 won hij eveneens vier toernooien, waaronder zijn eerste grandslamtriomf op het US Open 2009, waar hij in de halve finale met gemak Rafael Nadal opzij zette en in de finale vijfvoudig toernooiwinnaar Roger Federer in vijf sets wist te verslaan. Aan het eind van het seizoen bereikte hij ook de finale van de ATP World Tour Finals, maar hij verloor de finale van de Rus Nikolaj Davydenko. Eerder in het seizoen bereikte hij op het Australian Open 2009 de kwartfinale en op Roland Garros 2009 de halve finale. Door deze prestaties bereikte hij op 11 januari 2010 de vierde plaats op de wereldranglijst.

Juan Martín del Potro
Del Potro op Wimbledon 2016
Del Potro op Wimbledon 2016
Persoonlijke informatie
Bijnaam Delpo, Reus van Tandil, Toren van Tandil
Nationaliteit Vlag van Argentinië Argentijnse
Geboorteplaats Vlag van Argentinië Tandil, Argentinië
Geboortedatum 23 september 1988
Woonplaats Vlag van Argentinië Tandil, Argentinië
Lengte 1,98 m
Gewicht 97 kg
Profdebuut 2005
Met pensioen 9 februari 2022
Slaghand Rechts (dubbelhandige backhand)
Totaal prijzengeld 25.896.046 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 439–174
Titels 22
Hoogste positie 3e (13 augustus 2018)
Huidige positie 71e (9 september 2019)
ATP Finals Finale (2009)
Olympische Spelen Zilver Zilver (2016)
Brons Brons (2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Kwartfinale (2009, 2012)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Halve finale (2009, 2018)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Halve finale (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open Winnaar (2009)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 41–44
Titels 1
Hoogste positie 105e (25 mei 2009)
Huidige positie 284e (9 september 2019)
Olympische Spelen 2e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2006, 2007)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2007, 2008)
Laatst bijgewerkt op: 9 september 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Hardnekkige polsblessures leken zijn verdere carrière lang in de weg te staan, maar in 2012 leefde de Argentijn weer op. Op zowel het Australian Open 2012, Roland Garros 2012 als op het US Open 2012 bereikte hij de kwartfinales. Op het Olympisch tennistoernooi 2012 bereikte hij de halve finale, maar verloor die van Federer. In de strijd om het brons versloeg hij de Serviër Novak Đoković, op dat moment de nummer een van de wereld.

In 2013 bereikte Del Potro op Wimbledon 2013 de halve finale, maar verloor in vijf spannende sets van Đoković. Opnieuw gooide een polsblessure roet in het eten. In 2016 kwam Del Potro definitief terug. Op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro verraste Del Potro in de eerste ronde Novak Đoković. In de halve finale versloeg hij de Spanjaard Rafael Nadal, om vervolgens in de finale het onderspit te delven tegen de Brit Andy Murray, waardoor hij genoegen moest nemen met zilver. Vervolgens bereikte hij op de US Open 2016 de kwartfinale, waarin hij verloor van de Zwitser Stanislas Wawrinka, de latere winnaar. Aan het eind van het seizoen had hij een groot aandeel in de finale van de Davis Cup, die met 3-2 werd gewonnen van gastland Kroatië.

In 2018 won hij ten koste van Roger Federer op het ATP-toernooi van Indian Wells zijn eerste Masterstitel. Aan het einde van de zomer bereikte hij op de US Open 2018 zijn tweede grandslamfinale, maar verloor deze in straight sets van Novak Đoković. Voorafgaand aan dit toernooi stond Del Potro op de derde plaats van de wereldranglijst, zijn hoogste positie tot dan toe.

Del Potro bereikte in zijn loopbaan tot nu toe 35 finales en won 22 ATP-titels.

Carrière

bewerken

2005–2006

bewerken

Aan het einde van 2005 werd Del Potro proftennisser. Nadat hij als 14-jarige jongen mee ging doen in het ITF-circuit, haalde hij in 2005 zijn eerste ITF-titels. Naast ITF-titels won hij ook enkele futures.

In 2006 speelde Del Potro zijn eerste ATP-toernooien. In zijn eerste toernooi in Viña Del Mar won hij de eerste ronde, maar in de tweede ronde was Fernando González te sterk. Later dat jaar kwalificeerde hij zich als 17-jarige voor Roland Garros en voor de US Open. Hij wist dit jaar echter nog geen potten te breken en strandde in de eerste ronde. Wel won hij in 2006 nog enkele challengertoernooien.

In 2007 debuteerde Del Potro op de Australian Open, hij kwam in de 2e ronde weer Fernando González tegen. In de vijfsetter moest Del Potro in de laatste set opgeven. Later, op Roland Garros, lukte het de Argentijn niet om de 2e ronde te halen, op zijn debuut op Wimbledon lukte dat weer wel. In 2007 steeg Del Potro op de ATP-ranglijst door met regelmaat ver in ATP-toernooien te komen. In juli won Del Potro zijn eerste dubbeltitel in het ATP-circuit. Hij dubbelde met Travis Parrott en won het ATP-toernooi van Indianapolis. Op de US Open bereikte hij z'n beste resultaat op een grandslamtoernooi tot dan toe, hij haalde de derde ronde. In die derde ronde versloeg Novak Đoković hem met 6-1, 6-3 en 6-4.

Aansluiting bij de wereldtop vond plaats in 2008. Hij kwam op de grandslamtoernooien niet verder dan de tweede ronde, behalve op de US Open. Op dat toernooi bereikte hij de kwartfinale. Verder won Del Potro de ATP-toernooien van Stuttgart, Kitzbühel, Los Angeles en Washington. Hiermee eindigde Del Potro in de top 10, wat hem recht gaf mee te doen aan de Tennis Masters Cup aan het eind van het jaar. Hier geraakte hij echter niet verder dan de poulefase.

Het jaar 2009 begon voor Del Potro goed, doordat hij het ATP-toernooi van Auckland op zijn naam wist te schrijven. Hij won de finale van dat toernooi van de Amerikaan Sam Querrey. Tijdens de Australian Open wist hij dit jaar verder te komen dan vorige jaren. Hij haalde de kwartfinale, waarin hij hard onderuit ging tegen de latere finalist, Roger Federer. Op 6 april werd Del Potro nummer 5 van de wereld, op dat moment zijn hoogste positie op de ATP-ranking. Tijdens Roland Garros bereikte Del Potro de halve finale, zijn beste grandslamresultaat tot dan toe. Hierin versloeg Federer hem weer, het werd 6-3, 6-7(2), 6-2, 1-6 en 4-6. Op Wimbledon lukte het de Argentijn alweer niet om de 3e ronde te bereiken, ditmaal werd hij verslagen door de voormalige winnaar Lleyton Hewitt met 6-3, 7-5 en 7-5. Dit jaar won Del Potro de US Open, na een daverende finale tegen Roger Federer met 3-6, 7-6 (5), 4-6, 7-6 (4) en 6-2. Deze overwinning bezorgde Del Potro zijn allereerste grandslamtitel.

In november deed hij mee aan de ATP World Tour Finals. In de groepsfase verloor hij van Andy Murray, maar won hij wel van Roger Federer en Fernando Verdasco. Del Potro ging uiteindelijk door naar de laatste vier. Hij versloeg Robin Söderling in de halve finale in 3 sets en bereikte voor het eerst de finale. Hij verloor in de finale van de Rus Nikolaj Davydenko met 3-6 en 4-6. Del Potro eindigde dat jaar als vijfde.

Het seizoen 2010 begon voor de Argentijn met zijn deelname aan de Australian Open, waar hij in de vierde ronde in vijf sets werd verslagen door Marin Čilić. Na dit verlies laste hij een pauze in om van zijn peesontsteking te laten genezen. Hij moest daardoor afzeggen voor enkele toernooien. Op 4 mei onderging hij een operatie aan zijn pols. Op 19 mei kondigde Del Potro aan zijn titel op de US Open niet te kunnen verdedigen. Op 28 september speelde Del Potro in de eerste ronde van het ATP-toernooi van Bangkok weer zijn eerste wedstrijd. Deze wedstrijd verloor hij van de Belg Olivier Rochus: 7-6(7), 6-4.

 
Del Potro op de Olympische Spelen in Londen

Op de Australian Open bereikte hij de kwartfinale waar hij verloor van Roger Federer. In februari haalde hij de finale van het ATP-toernooi van Rotterdam waar hij ook verloor van Roger Federer en op het ATP-toernooi van Marseille pakte hij de titel door in de finale van de Fransman Michaël Llodra te winnen. In mei pakte Del Potro zijn tweede titel van het jaar door op het ATP-toernooi van Estoril in de finale van Richard Gasquet te winnen. Op Roland Garros bereikte hij de kwartfinale waar hij verloor van Roger Federer en op Wimbledon werd hij in de vierde ronde uitgeschakeld door David Ferrer.

Op de Olympische Zomerspelen in Londen bereikte hij de halve finale, waarin hij verloor van Roger Federer. In de kleine finale versloeg hij Novak Đoković zodat hij huiswaarts keerde met de bronzen medaille. Op de US Open nam diezelfde Novak Đoković echter wraak door Del Potro in de kwartfinale te verslaan met 2-6, 6-7 en 4-6. Ook op de Masters versperde hij Del Potro de weg, ditmaal in de halve finale.

De eerste grote afspraak van het jaar werd voor Del Potro geen succes: op de Australian Open verloor hij in de derde ronde van de Fransman Chardy: het werd 3-6, 3-6, 7-6, 6-3, 3-6.

Op het toernooi van Rotterdam in februari was het wel raak voor Del Potro: in de finale klopte hij de Fransman Benneteau, die eerder de toppers Federer en Simon uit het toernooi had geknikkerd. Op Roland Garros kwam hij niet in actie. Op Wimbledon bereikte hij de halve finale, waarin hij werd uitgeschakeld door Novak Đoković met 7-5, 4-6, 7-6, 6-7, 6-3.

In augustus won Del Potro het toernooi van Washington. Hij won in de finale van de Amerikaan John Isner met 3-6, 6-1, 6-2.

Palmares

bewerken
Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel

bewerken
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 13 juli 2008   ATP Stuttgart Gravel   Richard Gasquet 6-4, 7-5 Details
2. 20 juli 2008   ATP Kitzbühel Gravel   Jürgen Melzer 6-2, 6-1 Details
3. 10 augustus 2008   ATP Los Angeles Hardcourt   Andy Roddick 6-1, 7-6(2) Details
4. 17 augustus 2008   ATP Washington (1) Hardcourt   Viktor Troicki 6-3, 6-3 Details
5. 17 januari 2009   ATP Auckland Hardcourt   Sam Querrey 6-4, 6-4 Details
6. 9 augustus 2009   ATP Washington (2) Hardcourt   Andy Roddick 3-6, 7-5, 7-6(6) Details
7. 14 september 2009   US Open Hardcourt   Roger Federer 3-6, 7-6(5), 4-6, 7-6(4), 6-2 Details
8. 21 februari 2011   ATP Delray Beach Hardcourt   Janko Tipsarević 6-4, 6-4 Details
9. 1 mei 2011   ATP Estoril (1) Gravel   Fernando Verdasco 6-2, 6-2 Details
10. 26 februari 2012   ATP Marseille Hardcourt (i)   Michaël Llodra 6-4, 6-4 Details
11. 6 mei 2012   ATP Estoril (2) Gravel   Richard Gasquet 6-4, 6-2 Details
12. 21 oktober 2012   ATP Wenen Hardcourt (i)   Gilles Müller 7-6(4), 7-6(5) Details
13. 28 oktober 2012   ATP Bazel (1) Hardcourt (i)   Roger Federer 6-4, 6-7(5), 7-6(3) Details
14. 17 februari 2013   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Julien Benneteau 7-6(2), 6-3 Details
15. 4 augustus 2013   ATP Washington (3) Hardcourt   John Isner 3-6, 6-1, 6-2 Details
16. 6 oktober 2013   ATP Tokio Hardcourt (i)   Milos Raonic 7-6(5), 7-5 Details
17. 27 oktober 2013   ATP Bazel (2) Hardcourt (i)   Roger Federer 7-6(3), 2-6, 6-4 Details
18. 12 januari 2014   ATP Sydney Hardcourt   Bernard Tomic 6-3, 6-1 Details
19. 23 oktober 2016   ATP Stockholm (1) Hardcourt (i)   Jack Sock 7-5, 6-1 Details
20. 22 oktober 2017   ATP Stockholm (2) Hardcourt (i)   Grigor Dimitrov 6-4, 6-2 Details
21. 4 maart 2018   ATP Acapulco Hardcourt   Kevin Anderson 6-4, 6-4 Details
22. 18 maart 2018   ATP Indian Wells Hardcourt   Roger Federer 6-4, 6-7(8), 7-6(2) Details
Verloren finales
1. 29 oktober 2008   ATP Tokio Hardcourt   Tomáš Berdych 1-6, 4-6 Details
2. 16 augustus 2009   ATP Montreal Hardcourt   Andy Murray 7-6, 6-7, 1-6 Details
3. 29 november 2009   ATP World Tour Finals Hardcourt   Nikolaj Davydenko 3-6, 4-6 Details
4. 30 oktober 2011   ATP Wenen Hardcourt (i)   Jo-Wilfried Tsonga 7-6(5), 3-6, 4-6 Details
5. 19 februari 2012   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Roger Federer 1-6, 4-6 Details
6. 17 maart 2013   ATP Indian Wells Hardcourt   Rafael Nadal 6-4, 3-6, 4-6 details
7. 13 oktober 2013   ATP Shanghai Hardcourt   Novak Djokovic 1-6, 6-3, 7-6 Details
8. 14 augustus 2016   Olympische Spelen Hardcourt   Andy Murray 5-7, 6-4, 2-6, 5-7 Details
9. 29 oktober 2017   ATP Bazel Hardcourt (i)   Roger Federer 7-6(5), 4-6, 3-6 Details
10. 13 januari 2018   ATP Auckland Hardcourt   Roberto Bautista Agut 1-6, 6-4, 5-7 Details
11. 4 augustus 2018   ATP Los Cabos Hardcourt   Fabio Fognini 4-6, 2-6 Details
12. 9 september 2018   US Open Hardcourt   Novak Djokovic 3-6, 6-7(4), 3-6 Details
13. 7 oktober 2018   ATP Peking Hardcourt   Nikoloz Basilasjvili 4-6, 4-6 Details
Gewonnen challengers
1. 31 oktober 2005   Montevideo Gravel   Boris Pašanski 6-3, 2-6, 7-6
2. 3 april 2006   Aguascalientes Gravel   Sergio Roitman 3-6, 6-4, 6-3
3. 31 juli 2006   Segovia Hardcourt   Benjamin Becker 6-4, 5-7, 6-4

Dubbelspel

bewerken
Nr. Jaar Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbelspel
1. 30 juli 2007   ATP Indianapolis Hardcourt   Travis Parrott   Tejmoeraz Gabasjvili
  Ivo Karlović
3-6, 6-2, [10-6] Details
Gewonnen challengers herendubbelspel
1. 13 november 2005   Guayaquil Gravel   Juan Antonio Marín   Luis Horna
  Ivan Miranda
Walk-over
2. 9 april 2006   Aguascalientes Gravel   Martín Vassallo Argüello   Hector Almada
  Victor Romero
7-5, 7-5

Landencompetities

bewerken
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner(s) Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 25-27 november 2016   Davis Cup Hardcourt (i)   Federico Delbonis
  Leonardo Mayer
  Guido Pella
  Marin Čilić
  Ivo Karlović
  Ivan Dodig
  Franko Škugor
3-2 (5 wedstrijden) Details

Resultaten grote toernooien

bewerken
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

bewerken
toernooi 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
grandslamtoernooien
Australian Open 2R 2R KF 4R 2R KF 3R 2R 3R
Roland Garros 1R 1R 2R HF 3R KF 3R HF 4R
Wimbledon 2R 2R 2R 4R 4R HF 3R 2R KF
US Open 1R 3R KF W 3R KF 2R KF HF F
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals G F HF G
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R KF HF KF F 2R 3R W
Miami 4R 2R HF 4R 4R 2R 1R 2R 3R HF
Monte Carlo 2R 3R
Madrid l.c. HF 3R HF 2R 3R 2R
Rome 1R KF 3R 3R KF 3R KF
Montreal/Toronto 1R F 2R 2R 3R 2R
Cincinnati 3R 2R HF HF 3R KF
Shanghai l.c. 2R F 1R HF 3R
Parijs 2R 3R KF 3R KF KF
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. HF g.t. F g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 4 3 0 2 4 4 1 0 1 1 2
eindejaarsranking 92 44 9 5 258 11 7 5 137 590 38 11 5

Dubbelspel

bewerken
toernooi 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
grandslamtoernooien
Australian Open
Roland Garros 1R 1R
Wimbledon 1R 1R
US Open
ATP Masters 1000
Indian Wells KF 1R 2R 1R 1R
Miami
Monte Carlo
Madrid l.c. HF 1R 2R
Rome 1R 2R 1R
Montreal/Toronto
Cincinnati
Shanghai l.c. 1R
Parijs 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. g.t. 2R g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 252 178 262 118 185 563 796 579 351 314 330
bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Juan Martín del Potro.