Dale Jones

Dale Jones (Nebraska, 13 augustus 1902 - juni 1970) was een Amerikaanse jazz bassist en zanger.

Biografie bewerken

Jones werkte in de jaren dertig bij Will Osborne, in 1943 leidde hij een sextet in Los Angeles.^[1] In 1944 was hij zanger in het Frank De Vol Orchestra, hij werkte mee aan diens radio-opnames met Eddie South. In 1947 nam hij in Los Angeles onder de naam Deacon Jones & His Orchestra nummers voor het label Coast op, in zijn studioband speelde onder anderen Charlie Teagarden. In de jaren vijftig speelde hij bij Louis Armstrong en diens All Stars en was hij tevens betrokken bij Armstrongs plaatopnames met Ella Fitzgerald. Op 5 augustus 1951 raakte hij ernstig gewond bij een brand in een Canadees hotel waar hij met Armstrong verbleef.^[2]^[3]

Externe links bewerken

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Met Frank Simmons, Pete Dally, Hollis Bidwell, Earl Sturgis en Eddie Spaniard, toegevoegd met zangeres Imogene Lynn (die eerder bij Ray McKinley gezongen had)
↑ 'Band van Armstrong aan dood ontsnapt', Het vrĳe volk : democratisch-socialistisch dagblad, Rotterdam, 6 augustus 1951. Geraadpleegd op Delpher op 01-05-2018
↑ Hugues Théorêt, '90 – Louis Armstrong brûle les planches', Le Droit, december 2012. Gearchiveerd op 26 juni 2018.

[1] Met Frank Simmons, Pete Dally, Hollis Bidwell, Earl Sturgis en Eddie Spaniard, toegevoegd met zangeres Imogene Lynn (die eerder bij Ray McKinley gezongen had)

[2] 'Band van Armstrong aan dood ontsnapt', Het vrĳe volk : democratisch-socialistisch dagblad, Rotterdam, 6 augustus 1951. Geraadpleegd op Delpher op 01-05-2018

[3] Hugues Théorêt, '90 – Louis Armstrong brûle les planches', Le Droit, december 2012. Gearchiveerd op 26 juni 2018.

[1]

[2]

[3]