Bruno Loerzer

Duits jachtvlieger (1891-1960)

Bruno Loerzer (Berlijn, 22 januari 1891 - Hamburg, 22 augustus 1960) was een gevechtspiloot in de Eerste Wereldoorlog en generaal van de Luftwaffe in de Tweede Wereldoorlog.

Bruno Loerzer
Bruno Loerzer
Geboren 22 januari 1891
Berlijn, Duitse Keizerrijk
Overleden 22 augustus 1960
Hamburg, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats Friedhof Nienstedten, Hamburg, Duitsland, veld 21, graf links in de hoek[1][2]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Luftstreitkräfte
Luftwaffe
Dienstjaren 1911 - 1920
1935 - 1945
Rang
Generaloberst
Eenheid 4. Badisches Infanterie-Regiment Prinz Wilhelm Nr. 112[3]
Feldflieger-Abteilung Nr. 25[3]
Artillerie-Flieger-Abteilung 203[3]
Führerreserve (OKL)[3]
20 december 1944 -
29 april 1945[4]
Bevel Jagdstaffel 26
Jagdgeschwader 53
Maart 1937 – maart 1938
Inspekteur der Jagdflieger
1 april 1938 –
31 januari 1939
2.Flieger-Division
1 februari 1939 –
11 oktober 1939
II. Fliegerkorps
11 oktober 1939 –
23 februari 1943
Luftwaffe-Personalamts
23 februari 1943 -
20 december 1944[4]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog
Bruno Loerzer 4e van links tussen andere piloten in 1934

Eerste Wereldoorlog bewerken

Loerzer ging op 13 september 1911 bij het Pruisisch leger en werd tijdens de Eerste Wereldoorlog piloot. Tot midden 1915 vloog hij samen met Hermann Göring als verkenningsvlieger. Tot januari 1917 vocht hij bij drie verschillende Jagdstaffeln en schoot hij twee Franse vliegtuigen af. In oktober 1917 markeerde hij zijn 20e overwinning en kreeg hij de onderscheiding Pour le Mérite. In februari 1918 werd hij commandant van het Jagdgeschwader III. Zijn broer Fritz behaalde onder zijn bevel 11 overwinningen.

 
Göring en Loerzer

Als leider van Jasta 26 en drie andere Jagdstaffeln behaalde hij met zijn Fokker D.VII 44 overwinningen.

Interbellum bewerken

Na 1918 vocht Loerzer in Freikorpsen in de Baltische staten. Op 31 maart 1920 werd hij als kapitein uit de Reichswehr ontslagen. In de Weimarrepubliek was hij leider van het Reichsverband der deutschen Luftfahrzeughalter, een burgerlijke vereniging van piloten.

Onder de nationaalsocialisten werd hij als vriend van Hermann Göring voorzitter van de Deutscher Luftsportverband en Reichsluftsportführer. In 1935 werd hij kolonel en in 1937 commodore van de Luftwaffe. In 1938 werd hij inspecteur van de jachtvliegtuigen.

Tweede Wereldoorlog bewerken

Bij het begin van de oorlog was Loerzer generaal-majoor en commandant van de 2e vliegerdivisie. In februari 1943 werd hij als commandant uit zijn functie gezet wegens de te hoge verliezen onder zijn commando. Door zijn vriend Hermann Göring kreeg hij nog een hoge functie als inspecteur maar ook die functie kon hij niet aan en op 20 december 1944 werd ook dat commando hem afgenomen. Op 29 april 1945 werd hij ontslagen uit de luchtmacht.

Militaire loopbaan bewerken

Decoraties bewerken