Christiaan Huygens: verschil tussen versies

| extra portaal2 =

}}

 

In de wiskunde was Huygens een pionier van de [[kansrekening]], en een wegbereider van de [[differentiaalrekening|differentiaal]]- en [[integraalrekening]], hoewel zijn methoden strikt [[Meetkunde|meetkundig]] bleven. Aan de natuurkunde droeg hij op vele gebieden bij. Zo formuleerde hij in de [[mechanica]] de correcte [[Botsing (natuurkunde)|wetten voor de elastische botsing]], naast de correcte uitdrukkingen voor de [[middelpuntvliedende kracht]], en de [[periode (natuurkunde)|periode]] van de [[Slinger (natuurkunde)|mathematische slinger]]. In zijn ''Traité de la lumière'' (1690) was Huygens de eerste die [[licht]] beschreef als een [[Golf (natuurkunde)|golfverschijnsel]] met het [[principe van Huygens-Fresnel]], dat vanaf de negentiende eeuw de algemeen aanvaarde [[optica|optische]] theorie werd. In de [[moderne natuurkunde]] van de twintigste eeuw ging deze golftheorie deel uitmaken van het complexere, theoretische concept van de [[dualiteit van golven en deeltjes]]. Onderzoek naar de [[dubbele breking]] van licht in [[IJslandspaat|IJslands kristal]], bracht Huygens tot het opstellen van een theorie voor [[Polarisatie (elektromagnetisme)|gepolariseerd licht]]. Verder verklaarde hij [[geluid]]s-verschijnselen met [[Interferentie (natuurkunde)|interferentie]]. Omdat Huygens de eerste was die [[vergelijking (wiskunde)#Identiteiten|wiskundige formules]] gebruikte in de natuurkunde, wordt hij gezien als de eerste [[theoretische natuurkunde|theoretische natuurkundige]].<ref name="ReferenceA"/>