Jules Mazarin: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pietro Mazzarini toegevoegd |
Geen bewerkingssamenvatting Labels: Ongedaan gemaakt Visuele tekstverwerker |
||
Regel 21:
In 1632 werd hij geestelijke en in 1634 kwam hij aan in de pauselijke stadstaat Avignon als [[Vice-legaat van Avignon|vice-legaat]]. Van 1634 tot 1636 was hij apostolische [[nuntius]] te Parijs en kreeg in 1641 de rang van [[kardinaal (geestelijke)|kardinaal]]. Pas in 1639 trad hij officieel in Franse dienst. Door zijn stevige diplomatieke reputatie en zijn charme maakte hij zich geliefd, ook bij koning [[Lodewijk XIII van Frankrijk]]. Mazarin werd in 1642 door Richelieu op diens sterfbed aan de Franse koning als zijn opvolger als eerste minister aanbevolen. Toen de koning spoedig daarna zelf overleed (1643) maakte Mazarin zich bij de regentes [[Anna van Oostenrijk (1601-1666)|Anna van Oostenrijk]] onmisbaar door zich bij geen van de hofpartijen aan te sluiten, maar zich van elk daarvan te bedienen. Weldra was het een publieke roddel dat er een verhouding bestond tussen hem en de regentes.
Mazarin zette de buitenlandse politiek van Richelieu voort in de [[Dertigjarige Oorlog]] (duurt 30 jaar), die leidde tot de voor Frankrijk voordelige [[Vrede van Westfalen]] (1648). Zijn drukkende belastingen leidden echter tot een staatsgevaarlijke oppositie en deze weer tot de burgeroorlog van ''[[La Fronde (opstand)|la Fronde]]''. Hij bood [[Alexander du Puy]] de maarschalktitel aan als hij terug zou keren naar het katholieke geloof. Twee keer, van februari tot december 1651 en van augustus 1652 tot 3 februari 1653, moest Mazarin het land verlaten, maar vanuit het kasteel Brühl, bij Keulen, leidde hij nog de politiek van de Franse regering. Zo wist hij een scheuring tussen de ''Frondisten'' teweeg te brengen en na zijn terugkeer de orde te herstellen, daarbij steunend op de burgerij. Van dat ogenblik af was zijn macht onbeperkt. [[Carlo III Gonzaga]], een spilziek vorst verkocht in 1657 [[Lijst van hertogen van Mayenne|Mayenne]] en vervolgens [[Graafschap Nevers|Nevers]] en [[Lijst van heersers van Rethel|Rethel]] in 1659 uit geldnood aan Mazarin. Hij verbond zich met de Engelse protestantse machthebber [[Oliver Cromwell]] tegen Spanje en dwong de voor dit land nadelige [[Vrede van de Pyreneeën]] af (1659).
Intussen onderwees de kardinaal de jonge koning [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Lodewijk XIV]] in de politiek: hij leerde hem van wantrouwen vervuld te zijn tegenover iedere onderdaan en alles op te offeren aan het staatsbelang, zelfs zijn familiebelang. Bij de vrede met Spanje haalde hij de koning over te huwen met de infante [[Maria Theresia van Oostenrijk (1638-1683)|Maria Theresia van Spanje]] en te breken met Mazarins nicht, [[Maria Mancini]], op wie de jonge Lodewijk verliefd was. (Mazarin haalde al zijn neven en nichten naar Parijs.) Hierdoor kreeg Lodewijk XIV een voet tussen de deur bij de [[Spaanse Habsburgers]], wat politiek gezien veel belangrijker was. Het huwelijk was één der sluitstenen van de vrede, maar doordat Spanje de beloofde bruidsschat van Maria-Theresia niet kon betalen werd dat als voorwendsel gebruikt voor een nieuw conflict, de [[Devolutieoorlog]], waarbij de [[Spaanse Nederlanden]] en [[Vrijgraafschap Bourgondië|Franche-Comté]] als genoegdoening werden geëist.
| |||