Meriniden: verschil tussen versies

}}

 

 

Hun doel was niet om [[Andalusië]] te veroveren, maar om het machtsevenwicht daar te handhaven om hun [[Maghreb|Maghrebijnse]] basis te beschermen. De Meriniden periode toont de complexiteit van de relaties tussen christenen en moslims in deze tijd, en zelfs gedurende de hele [[Moorse]] periode, vanaf de eerste [[islamitische veroveringen]] tot het einde van de islamitische aanwezigheid op het [[Iberisch Schiereiland|Iberisch schiereiland]] waren alle moslims zelden of nooit in conflict met alle christenen, gemengde huwelijken vonden plaats op het hoogste niveau, christenen hadden moslims en moslims christenen in dienst, allianties en vredesverdragen waren bijna net zo gebruikelijk als openlijke oorlogen. Sinds de oudheid hebben mensen aan beide kanten van de [[Middellandse Zee]] de verre kust beschouwd als een verlengstuk van hun eigen land, dat ze hebben geprobeerd te claimen. Elke historische reconstructie van de betrekkingen tussen de noord en zuidkust van de Middellandse Zee, die de realiteit voorstelt als een realiteit van voortdurende botsing tussen beschavingen en interreligieuze, is een bevooroordeeld verhaal. De erfenis van de Meriniden betwist, net als andere, de veronderstelling dat vijandigheid en niet harmonie onvermijdelijk is tussen mensen met verschillende geloofsovertuigingen.