Mandeïsme: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijziging van 2A02:A444:F71C:0:E0E9:3CFE:9C44:EB6C (Overleg) teruggedraaid naar de laatste versie van Hoyanova
Labels: Terugdraaiing Ongedaan gemaakt
Versie 67292253 van Hoyanova (overleg) ongedaan gemaakt. Waarom draai je het terug zonder authentieke reden? Je hebt geen mandaische bron voor dit stuk tekst! En daarmee is wat er staat volstrekt onzin.
Label: Ongedaan maken
Regel 10:
 
==Achtergrond==
 
In de tradities en de literatuur van de mandaeërs wordt hevig gepolemiseerd tegen het jodendom. Er is een traditie waarin de mandaeërs samen met de Israëlieten aanwezig waren in Egypte tijdens de periode van het Bijbelboek [[Exodus (boek)|Exodus]]. De mandaeërs identificeren zich echter niet met de Israëlieten, maar met de Egyptenaren. Er is een jaarlijks ritueel bij de mandaeërs dat opgedragen wordt aan de Egyptenaren die omkwamen in de Rode Zee tijdens de achtervolging van de Israëlieten. In die traditie zou [[Mozes (hoofdbetekenis)|Mozes]] met de voorouders van de mandaeërs in Egypte een hevig conflict hebben. In plaats van de ware God gediend te hebben zou Mozes [[Adonai]] aanbeden hebben. In hun opvatting is Adonai een van de demonische krachten, een [[Archont (gnosticisme)|archont]].
 
In een tekst, de ''Rol van het Verheven Koningschap'', wordt het jodendom beschreven als een fase die afgezworen moet worden om tot het mandeïsme te komen. In die tekst wordt het woord voor joden in het [[Mandaïsch]], ''iahutaiia'', verbonden met een betekenis in de zin van abortus of misgeboorte. Het impliceert dat het jodendom in vergelijking met het mandeïsme slechts een onderontwikkelde religie is.
 
In een andere tekst, de ''Haran Gawaita'', (''Boekrol van de grote Openbaring'') werden de mandaeërs als de vroegere [[nazoreeërs]] uit Jeruzalem verbannen. In de tekst wordt de vernietiging van de [[Joodse tempel]] in 70 na Chr. ook als een straf daarvoor beschreven. De tekst meldt, dat er een migratie van de nazoreeërs naar [[Mesopotamië]] plaatsvond. Deze tekst is de enige in de literatuur van het mandeïsme die enige historische informatie geeft.
 
Na de islamitische verovering van Mesopotamië in het midden van de zevende eeuw werden zij door de moslims geïdentificeerd als de sabiërs die ook in de [[Koran]] worden genoemd. ''Voorzeker, de gelovigen, de joden, de christenen en de sabiërs, wie onder hen ook in Allah en de Laatste Dag geloven en goede daden verrichten, zullen hun beloning bij de Heer ontvangen en er zal geen vrees over hen komen... '' . De oorspronkelijke betekenis van het woord sabiërs moet ''dopers'' of ''zij die dopen'' geweest zijn. Zij werden beschouwd als [[mensen van het boek]] en om die reden getolereerd.