Physornis: verschil tussen versies

== Ontdekking en naamgeving ==

Het [[holotype]] van ''Physornis'' (BMNH-A583) is een 137&nbsp;mm lang fragment van een [[mandibula (anatomie)|symphysis mandibulae]] en de rechtertak van deze [[Mandibula (gewervelden)|onderkaak]], in 1895 gevonden door [[Florentino Ameghino (paleontoloog)|Ameghino]]. Deze publiceerde de naam, samen met een beschrijving maar zonder tekening, nog in datzelfde jaar.<ref>{{aut|Ameghino, F.}} (1895). Sobre las aves fósiles de Patagonia. ''Boletin del Instituto Geografico da Argentina'' '''15''': 501–602 (in verzameld werk, deel 11 (1920): [http://www.biodiversitylibrary.org/page/20470173 325] {{es}})</ref> Het in 1895 gevonden restant is maar een erg klein deel van het hele dier, en vertoont, behalve de karakteristieke symphysis, vrijwel geen andere kenmerken. Het is daarom, achteraf bezien, niet erg geschikt om als holotype te dienen.<ref name="systematic revision" /> [[Bryan Patterson]] trok in 1941 zelfs in twijfel of het wel om een overblijfsel van een vogel ging en suggereerde dat het evengoed een deel van het bekken van een [[zoogdieren|zoogdier]] kon zijn. Op grond daarvan moesten volgens hem de namen van het geslacht en de soort worden verworpen als [[nomen nudum|nomina nuda]].<ref>{{aut|Patterson, B.}} (1941). A new phororhacoid bird from the Deseado formation of Patagonia. ''Field Museum of Natural History, Geological Series'' [http://www.biodiversitylibrary.org/page/2848629 '''8'''(8): 49-54]</ref> [[Herculano Marcos Ferraz de Alvarenga|Alvarenga]] en [[Elizabeth Höfling|Höfling]], de auteurs van een revisie van de familie uit 2003, bestreden dit en stelden dat ze de resten meteen als die van een schrikvogel herkenden en dat ze bovendien de differentiërende karakteristieken van de soort goed laten zien.<ref name="systematic revision" />

 

== Beschrijving ==

''Physornis'' was een lid van de [[onderfamilie]] [[Brontornithinae]], de grootste en stevigst gebouwde schrikvogels. ''Physornis'' had dus waarschijnlijk een gigantische grootte, mogelijk zelfs naderend aan die van ''[[Brontornis]]''.<ref name="systematic revision" /> De symphysis mandibulae is opvallend kort en breed en heeft een karakteristiek ventraal oppervlak in het middenstuk. De [[Lateraal (anatomie)|laterale]] rand van de [[hypotarsus]] vormt, van achteren gezien, een uitstekende kam die het geslacht duidelijk onderscheidt van ''[[Paraphysornis]]'' en ''[[Brontornis]]''. De laterale cotyl van de [[tarsometatarsus]] is bijna vierkant wanneer hij van dichtbij gezien wordt.<ref name="systematic revision" />

 

}}

 

{{Navigatie Phorusrhacidae}}

[[Categorie:Schrikvogels]]

[[Categorie:Oligoceen]]