Romeinse burgeroorlogen

Er waren verscheidene Romeinse burgeroorlogen, vooral tijdens de late republiek. De bekendste is de oorlog in de jaren 40 v.Chr. tussen Julius Caesar en de optimates van de senatoriale elite, aanvankelijk onder leiding van Pompeius en de daaropvolgende oorlog tussen Caesars opvolgers, Octavianus en Marcus Antonius in de jaren 30 v.Chr.. Hieronder is een lijst van burgeroorlogen in het oude Rome.

Late republiek

bewerken

Keizerrijk

bewerken

Augusteïsche interval

bewerken

Na 30 v.Chr. werd het Romeinse Rijk verenigd onder leiding van Octavianus. In 27 v.Chr. werd Octavianus de titel van Augustus toegekend door de Senaat. Deze twee data worden beschouwd als het einde van de Republiek en de geboorte van het Romeinse Keizerrijk. De periode van de heerschappij van de Caesars staat bekend als de "Pax Augusti" (vrede van Augustus), en was het begin van het tijdperk dat bekendstaat als de "Pax Romana" (Romeinse Vrede). De volgende ernstige burgeroorlog zou niet worden uitgevochten tot na de zelfmoord van Nero in 68, het jaar voor het Vierkeizerjaar.

Vroege keizerrijk

bewerken

Van de heerschappij van de Flavische dynastie tot het Vijfkeizerjaar, ervoer het Romeinse Keizerrijk een langdurige periode van interne vrede en harmonie die later bekend zou staan als de tijd van de "Vijf Goede Keizers" – Nerva, Trajanus, Hadrianus, Antoninus Pius en Marcus Aurelius.

Midden keizerrijk

bewerken

Late keizerrijk

bewerken

Antieke bronnen

bewerken
  • Caesar, De Bello civili.
  • Plutarchus, Bioi Paralleloi (Gracchen, Marius en Caesar).
  • Suetonius, De Vita Caesarum (Caesar en Octavianus).