Robin Haase

tennisser uit Nederland
(Doorverwezen vanaf Robin Haasse)

Robin Haase (Den Haag, 6 april 1987) is een Nederlands tennisser. Zijn vader is Duits en zijn moeder is Nederlands.[1] Hoewel Haase in het dagelijks leven linkshandig is, speelt hij rechtshandig tennis. Hij won op zaterdag 6 augustus 2011 zijn eerste ATP-titel in het enkelspel door het toernooi van Kitzbühel op zijn naam te schrijven.[2] Een jaar later wist Haase zijn titel in Kitzbühel te prolongeren en won zo zijn tweede ATP-titel. In 2013 haalde hij het record van de meeste verloren tiebreaks op een rij binnen; namelijk 17.[3]

Robin Haase
Robin Haase
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Geboorteplaats Den Haag, Nederland
Geboortedatum 6 april 1987
Woonplaats Turnhout, België
Lengte 1,91 m
Profdebuut 2005
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 8.291.202 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 234–272
Titels 2
Hoogste positie 33e (30 juli 2012)
Olympische Spelen 1e ronde (2012, 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2011)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2011-2014, 2017)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2011)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2011, 2015)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 215–223
Titels 8
Hoogste positie 29e (22 mei 2023)
Olympische Spelen 1e ronde (2012, 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (2013)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2014, 2019, 2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2017)
Laatst bijgewerkt op: 13 november 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Carrière bewerken

Voor hij proftennisser werd, bereikte Haase in 2005 de finale van het juniorentoernooi van Wimbledon. Hij verloor die van de Fransman Jérémy Chardy.

2006: debuut bewerken

Haase speelde zijn eerste ATP-wedstrijd bij de senioren op 19 juni 2006 in Rosmalen bij het Ordina Open. Hij verloor van Juan Carlos Ferrero met 4-6, 6-3 en 2-6. Hij maakte dat jaar ook zijn debuut in de Davis Cup tegen Tsjechië. Hij verloor van Tomáš Berdych, maar won van Jan Hernych, een partij die er overigens niet meer toe deed voor de uitkomst (Nederland verloor met 4-1). Haase won dat jaar zijn eerste toernooi, dat was het $75.000 challengertoernooi van Nashville. Hij won van Raemon Sluiter de finale van de nationale Masters in 2006. In zijn eerste volledige profjaar (2006) eindigde hij op de 167e plek van de ATP-wereldranglijst.

2007 bewerken

In maart 2007 won Haase zijn tweede challengertoernooi, ditmaal in Wolfsburg. Diezelfde maand wist Haase ook voor het eerst in zijn carrière op eigen kracht een ATP-toernooi te bereiken. Bij de Miami verloor hij echter in de eerste ronde van Juan Mónaco.

Tijdens het Dutch Open in juli 2007 beleefde Haase opnieuw een mijlpaal. Hij wist daar de halve finale te bereiken, door achtereenvolgens Félix Mantilla, Nicolas Devilder en Florent Serra te verslaan. In de halve finale verloor hij daar echter van Werner Eschauer. In het dubbelspeltoernooi bereikte hij met Rogier Wassen de finale.

Bij het Master Seriestoernooi in Montreal in 2007 boekte Haase zijn grootste overwinning tot dan toe. De top 10-speler Tomáš Berdych werd verslagen in twee sets. Na dat toernooi, op 13 augustus, stond Haase voor het eerst in de ATP-top 100, op de 96e plaats.

Tijdens het toernooi van de US Open 2007 maakte hij zijn grandslamdebuut. Haase overleefde de derde kwalificatiewedstrijd niet, maar werd als lucky loser toegelaten tot het hoofdtoernooi doordat de Kroaat Mario Ančić zich afmeldde voor het toernooi. Hij had echter geen gelukkige loting: in de eerste ronde moest hij het opnemen tegen de als derde geplaatste, en tevens nummer drie van de wereld, Novak Đoković. Hij verloor de partij met 6-2, 6-1 en 6-3.

2008 bewerken

In januari en februari van 2008 bereikte Haase driemaal de kwartfinale van een ATP-toernooi, namelijk van het toernooi van Chennai, het toernooi van Rotterdam en het toernooi van Zagreb. Verder wist hij door te dringen tot de tweede ronde van het Australian Open, waarin hij in de tweede ronde verloor van de Fransman Sébastien Grosjean in vijf sets. Een tijd later (maart 2008) revancheerde Haase zich tijdens het Sunrise challengertoernooi in Florida. In de finale won Haase in drie sets van diezelfde Grosjean. Tijdens dit sterk bezette Challenger-toernooi van het jaar boekte Robin Haase onder andere overwinningen op Andreas Seppi (op dat moment 46e op de wereldranglijst), Janko Tipsarević (op dat moment 41e op de wereldranglijst) en de routinier Dominik Hrbatý. In april 2008 steeg Haase naar de 57e positie op de wereldranglijst door de kwartfinale van het ATP-toernooi van Valencia te bereiken.

Haase maakte zijn debuut op het gras van Wimbledon in 2008 tegen Lleyton Hewitt. Haase verloor in een vijfsetter.

2009 bewerken

In 2009 stond Haase lange tijd buitenspel vanwege een hardnekkige knieblessure. In het najaar maakte hij ruim een jaar blessureleed zijn rentree op het Challenger-toernooi in Jersey, waar hij als kwalificant direct de halve finale haalde. Ook in Helsinki haalde Haase de laatste vier, waardoor hij op de wereldranglijst een enorme sprong maakte en het jaar afsloot als de nummer 449 van de wereld. Medio december wist Haase bovendien voor de tweede keer in zijn loopbaan de nationale Masters te winnen door in de finale Antal van der Duim te verslaan.

2010 bewerken

In 2010 begon Haase zijn seizoen met het ATP-toernooi van Chennai (India) en de Australian Open. In Chennai overleefde hij de eerste ronde, maar verloor in de tweede ronde van landgenoot Thiemo de Bakker. Op de Australian Open verloor hij in de eerste ronde van de als 21ste geplaatste Tsjech Tomáš Berdych. Ook verloor hij in Rotterdam de eerste ronde, van Tommy Robredo. Op 21 maart won hij zijn vierde challenger in het Italiaanse Caltanissetta. Op Roland Garros speelde hij zijn openingspartij tegen de 19de geplaatste Spaanse Nicolás Almagro. Die verloor hij in 5 sets met 4-6, 6-3, 6-4, 6-7 (3), 4-6. Op 6 juni won hij zijn vijfde challenger in het Duitse Fürth. Op dinsdag 22 juni baarde hij opzien door in de eerste ronde van Wimbledon 2010 James Blake te verslaan. De voormalig nummer 4 was kansloos tegen de Nederlander, 6-2 6-4 6-4. In de tweede ronde zorgde Haase bijna voor een sensatie. Hij verloor nipt van Rafael Nadal. Het werd 5-7, 6-2, 3-6, 6-0, 6-3. Robin Haase won de World Tour Award voor de beste comeback van het jaar. Hij werd gekozen door zijn collega's boven de Amerikaan Mardy Fish, de Argentijn David Nalbandian en de Japanner Kei Nishikori.

2011 bewerken

Op de Australian Open zorgde hij wel voor een kleine verrassing door de nummer 24 van de wereld, Juan Mónaco, met 6-4, 6-4, 3-6, 6-2 te verslaan. Hij stuitte in de derde ronde op de hardcourt specialist Andy Roddick, waarvan hij met 2-6, 7-6, 6-2, 6-2 verloor.

Op Roland Garros won hij de eerste ronde van Daniel Gimeno Traver met 6-2, 7-6, 6-3, maar Mardy Fish liet hem in de tweede ronde kansloos, 7-6, 6-2, 6-1.

Tijdens het toernooi van Wimbledon won Haase in de eerste ronde in drie sets van de Spanjaard Pere Riba (6-4, 6-4, 6-4). In de tweede ronde won hij van de als 21e geplaatste Spanjaard Fernando Verdasco met 6-3, 6-4, 4-6 en 6-2. In de derde ronde moest Haase echter in de vierde set van zijn partij tegen Mardy Fish geblesseerd opgeven (6-3, 6-7, 6-2, 1-1).

Op het ATP-toernooi in Kitzbühel haalde Haase zijn eerste finale ooit op ATP-niveau. Hiervoor schakelde hij gedurende het toernooi favorieten als Feliciano López (1-6 6-4 6-3) en Andreas Seppi (6-4 6-2) uit, de nummers 2 en 6 van de plaatsingslijst. Op zaterdag 6 augustus 2011 versloeg hij in de finale Albert Montañés in drie sets met 6-4, 4-6, 6-1 en won zo zijn eerste ATP-titel. Haase was daarmee de eerste Nederlander die een ATP-toernooi won sinds Martin Verkerk Amersfoort 2004 op zijn naam schreef.

Op de US Open was de tweede ronde het eindpunt voor Haase. Na een sterke overwinning in de eerste ronde tegen Rui Machado, waarin hij 6-0 6-4 6-4 won, was hij uiteindelijk niet opgewassen tegen de als vierde geplaatste Andy Murray. Ondanks een goede start stortte Haase halverwege de partij in en verloor dertien games op rij. Hij wist nog terug te komen aan het eind van de vijfde set, maar moest uiteindelijk toch buigen voor de Schot (7-6 (5) 6-2 2-6 0-6 4-6).

2012 bewerken

Op het ATP-toernooi van Monte Carlo 2012 behaalde Haase voor het eerst in zijn carrière de kwartfinale van een Masterstoernooi. Hij versloeg tijdens dat toernooi twee top 50-spelers, Juan Mónaco en Thomaz Bellucci. In de kwartfinale verloor Haase vervolgens met 4-6 en 2-6 van de op dat moment wereldranglijst aanvoerende Novak Đoković. Mede door deze prestatie en een kwartfinaleplaats in Estoril klom Haase naar de top 40 van de wereldranglijst.

Op zaterdag 28 juli 2012 trad Haase voor het eerst dat jaar aan in de finale van een ATP-toernooi. Hij verdedigde zijn titel bij het ATP-toernooi in Kitzbühel. Na een verloren eerste set tegen de Duitser Philipp Kohlschreiber werd de partij uiteindelijk gewonnen met 6-7, 6-3, 6-2. Dit betekende voor Haase zijn tweede ATP-titel in het enkelspel en zijn hoogste ATP-ranking ooit (33e). De Olympische Spelen verliepen voor Haase minder goed. In het enkelspel verloor hij in de eerste ronde van Richard Gasquet. In het dubbelspel verloor hij samen met zijn dubbelpartner Jean-Julien Rojer van het Indiase duo Leander Paes/Vishnu Vardhan in de eerste ronde.

2013 bewerken

2013 begon geweldig voor Haase, toen hij samen met Igor Sijsling de finale van de Australian Open bereikte in het dubbelspel. Deze werd verloren van de ongenaakbare broers Bob en Mike Bryan. De Amerikanen wonnen met 3-6, 4-6. In het enkelspel was de eerste ronde het eindstation voor Haase. Hij verloor van de Brit Andy Murray met 3-6, 1-6, 3-6.

Op Roland Garros won hij in de eerste ronde van de Fransman Kenny de Schepper. In de tweede ronde verloor hij van de Pool Jerzy Janowicz.

Op Wimbledon werd hij in de eerste ronde uitgeschakeld door de Rus Michail Joezjny. Joezjny won met 4-6, 5-7, 5-7. In het Zwitserse Gstaad bereikte hij de finale waarin hij verloor van dezelfde Joezjny. Joezjny won dit keer met 3-6, 4-6.

Op de US Open verloor hij verrassend in de eerste ronde van de kwalificant Frank Dancevic. De Canadees won met 6-7, 6-3, 5-7, 6-7. In Wenen bereikte hij de finale waarin hij verloor van Tommy Haas. De Duitser won met 3-6, 6-4, 3-6.

2014 bewerken

2014 begon niet goed voor Haase. Op de Australian Open trof hij het redelijk makkelijk tegen de Amerikaan Donald Young. Haase moest uiteindelijk midden in de wedstrijd opgeven met een rugblessure. Na het behalen van de nationale titel werd generatiegenoot Mark de Jong zijn coach[4].

2015 bewerken

Ook 2015 begon niet goed voor Haase. In de aanloop naar de Australian Open was hij ziek en kon hij nauwelijks trainen. Zijn tegenstander op de Australian Open was Gilles Simon. Deze staat veel hoger dan Haase op de ATP-ranglijst. Haase verloor kansloos met 1-6 3-6 4-6. Op 1 mei koos Haase ervoor om bij LTC Naaldwijk Eredivisie te spelen. Robin Haase is in 2015 tijdens de tweede ronde van Wimbledon weggeslagen door Andy Murray. Murray zegevierde met 6-1, 6-1 en 6-4.

2016 bewerken

In aanloop naar de Australian Open speelde Haase de toernooien van Doha en Auckland. Bij beide toernooien wist hij de eerste ronde te winnen. In Doha verliest hij in de tweede ronde van Rafael Nadal, terwijl in Auckland de tweede ronde Kevin Anderson te sterk is. Vorig jaar werd Robin Haase direct uitgeschakeld in Melbourne, waardoor er dit jaar kansen lagen om punten te pakken. Dit moest gebeuren tegen de Bosniër Mirza Basic. Haase verloor deze wedstrijd met 6(4)-7 4-6 4-6. Ook in de twee daarop volgende wedstrijden verloor Haase. In Sofia verloor hij van Lukas Rosol met 6-3 3-6 4-6. En in Rotterdam verloor Haase van Gilles Simon met 6(5)-7 1-6. Op het ATP-toernooi van Marseille kwam er een einde aan de verliesreeks van Haase. Hij wist te winnen van Joao Sousa met 6-4 6-0. In de tweede ronde verloor hij van Marin Cilic met 6-4 3-6 5-7. Hij zette zijn goede reeks voort in het toernooi van Acapulco. Hij haalde de kwartfinale door Luis Patiño (6-1 6-2) en Aljaz Bendene (6-4 6-7 6-4) te verslaan. In de kwartfinale werd hij verslagen door Alexander Dolgopolov met 3-6 3-6. Haase steeg van de 62e naar de 57e plaats.

Palmares bewerken

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 6 augustus 2011   ATP Kitzbühel (1) Gravel   Albert Montañés 6-4, 4-6, 6-1 Details
2. 28 juli 2012   ATP Kitzbühel (2) Gravel   Philipp Kohlschreiber 6-7, 6-3, 6-2 Details
Verloren finales
1. 28 juli 2013   ATP Gstaad Gravel   Michail Joezjny 3-6, 4-6 Details
2. 20 oktober 2013   ATP Wenen Hardcourt   Tommy Haas 3-6, 6-4, 4-6 Details
3. 24 juli 2016   ATP Gstaad Gravel   Feliciano López 4-6, 5-7 Details
Gewonnen challengers
1. 6 november 2006   Nashville Hardcourt   Kristian Pless 7-6, 6-3
2. 26 februari 2007   Wolfsburg Tapijt (i)   Daniel Brands 6-2, 3-6, 6-1
3. 17 maart 2008   Sunrise Hardcourt   Sébastien Grosjean 5-7, 7-5, 6-1
4. 21 maart 2010   Caltanissetta Gravel   Matteo Trevisan 7-5, 6-3
5. 6 juni 2010   Fürth Gravel   Tobias Kamke 6-4, 6-2
6. 8 augustus 2010   San Marino Gravel   Filippo Volandri 6-2, 7-6
7. 29 augustus 2010   Manerbio Gravel   Marco Crugnola 6-3, 6-2
8. 5 september 2010   Como Gravel   Ivo Minář 6-4, 6-3
9. 2 november 2014   Réunion Hardcourt   Florent Serra 3-6, 6-1, 7-5
10. 10 mei 2015   Aix-en-Provence Gravel   Paul-Henri Mathieu 7-6 (1), 6-2
11. 27 september 2015   Trnava Gravel   Horacio Zeballos 6-4, 6-1
12. 31 juli 2016   Scheveningen Gravel   Adam Pavlásek 6-4, 6-7 (9), 6-2
13. 25 september 2016   Sibiu Gravel   Lorenzo Giustino 7-6(2), 6-2

Dubbelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 20 februari 2011   ATP Marseille Hardcourt   Ken Skupski   Julien Benneteau
  Jo-Wilfried Tsonga
6-3, 6-7, [13-11] Details
2. 27 juli 2014   ATP Gstaad Gravel   Andre Begemann   Rameez Junaid
  Michal Mertiňák
6-3, 6-4 Details
3. 6 januari 2018   ATP Pune Hardcourt   Matwé Middelkoop   Pierre-Hugues Herbert
  Gilles Simon
7-6(5), 7-6(5) Details
4. 11 februari 2018   ATP Sofia Hardcourt (i)   Matwé Middelkoop   Nikola Mektić
  Alexander Peya
5-7, 6-4, [10-4] Details
5. 21 juli 2018   ATP Umag (1) Gravel   Matwé Middelkoop   Roman Jebavý
  Jiří Veselý
6-4, 6-4 Details
6. 20 juli 2019   ATP Umag (2) Gravel   Philipp Oswald   Oliver Marach
  Jürgen Melzer
7-5, 6-7(2), [14-12] Details
7. 13 februari 2022   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Matwé Middelkoop   Lloyd Harris
  Tim Pütz
4–6, 7–6(5), [10–5] Details
8. 12 februari 2023   ATP Montpellier Hardcourt (i)   Matwé Middelkoop   Maxime Cressy
  Albano Olivetti
7–6(4), 4–6, [10–6] Details
Verloren finales herendubbel
1. 16 juli 2007   ATP Amersfoort Gravel   Rogier Wassen   Juan Pablo Brzezicki
  Juan-Pablo Guzman
2-6, 0-6 Details
2. 9 januari 2011   ATP Chennai Hardcourt   David Martin   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes
2-6, 7-6, [7-10] Details
3. 12 juni 2011   ATP Halle Gras   Milos Raonic   Rohan Bopanna
  Aisam-ul-Haq Qureshi
6-7(8), 6-3, [9-11] Details
4. 26 januari 2013   Australian Open Hardcourt   Igor Sijsling   Bob Bryan
  Mike Bryan
3-6, 4-6 Details
5. 18 mei 2014   ATP Rome Gravel   Feliciano López   Daniel Nestor
  Nenad Zimonjić
4-6, 6-7(2) Details
6. 8 mei 2015   ATP Kitzbühel Gravel   Henri Kontinen   Nicolas Almagro
  Carlos Berlocq
7-5, 3-6, [9-11] Details
7. 26 februari 2017   ATP Marseille Hardcourt (i)   Dominic Inglot   Julien Benneteau
  Nicolas Mahut
4-6, 7-6(9), [5-10] Details
8. 4 januari 2019   ATP Doha Hardcourt   Matwé Middelkoop   David Goffin
  Pierre-Hugues Herbert
7-5, 4-6, [4-10] Details
9. 21 april 2019   ATP Monte Carlo Gravel   Wesley Koolhof   Nikola Mektić
  Franko Škugor
7-6(3), 6-7(3), [9-11] Details
10. 28 juli 2019   ATP Hamburg Gravel   Wesley Koolhof   Oliver Marach
  Jürgen Melzer
2-6, 6-7(3) Details
11. 11 augustus 2019   ATP Montreal/Toronto Hardcourt   Wesley Koolhof   Marcel Granollers
  Horacio Zeballos
5-7, 5-7 Details
12. 24 juli 2022   ATP Gstaad Gravel   Philipp Oswald   Tomislav Brkić
  Francisco Cabral
4–6, 4–6 Details
13. 21 mei 2023   ATP Rome Gravel   Botic van de Zandschulp   Hugo Nys
  Jan Zieliński
5–7, 1–6 Details
14. 1 juli 2023   ATP Mallorca Gras   Philipp Oswald   Yuki Bhambri
  Lloyd Harris
3–6, 4–6 Details
Gewonnen challengers herendubbel
1. 30 oktober 2006   Louisville Hardcourt   Igor Sijsling   Amer Delić
  Robert Kendrik
Walk-over
2. 1 augustus 2010   Cordenons Gravel   Rogier Wassen   James Cerretani
  Adil Shamasdin
7-6, 7-5
3. 28 augustus 2010   Manerbio Gravel   Thomas Schoorel   Diego Junqueira
  Gabriel Trujillo-Soler
6-4, 6-4
4. 2 november 2014   Reunion Island Hardcourt   Mate Pavic   Jonathan Esseric
  Fabrice Martin
7-5, 4-6, [10-7]
5. 10 mei 2015   Aix en Provence Gravel   Aisam-ul-Haq Qureshi   Nicholas Monroe
  Artem Sitak
6-1, 6-2
6. 17 mei 2016   Bordeaux Gravel   Thiemo de Bakker   Lucas Pouille
  Serhij Stachovsky
6-3, 7-5
7. 25 september 2016   Sibiu Gravel   Tim Pütz   Jonathan Eysseric
  Tristan Lamasine
6-4, 6-2
8. 7 april 2019   Sophia Antipolis Gravel   Thiemo de Bakker   Enzo Couacaud
  Tristan Lamasine
6-4, 6-4
9. 3 juli 2022   Lüdenscheid Gravel   Sem Verbeek   Fabian Fallert
  Hendrik Jebens
6–2, 5–7, [10–3]
10. 17 juli 2022   Amersfoort Gravel   Sem Verbeek   Nicolás Barrientos
  Miguel Ángel Reyes-Varela
6–4, 3–6, [10–7]
11. 21 augustus 2022   Grodzisk Mazowiecki Gravel   Philipp Oswald   Hugo Nys
  Fabien Reboul
6–3, 6–4
12. 21 augustus 2022   Alicante Gravel   Albano Olivetti   Sanjar Fayziev
  Sergey Fomin
7–6(5), 7–5

Resultaten grote toernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

toernooi 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
grandslamtoernooien
Australian Open 2R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R
Roland Garros 1R 1R 1R 2R 2R 2R 2R 1R 1R 2R 1R 1R
Wimbledon 1R 2R 3R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 2R 2R g.t.
US Open 1R 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 1R 1R 1R 2R 3R 2R 1R 2R g.t.
Miami 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 2R 2R 3R g.t.
Monte Carlo 2R KF 1R 1R 1R 1R 2R 1R g.t.
Madrid l.c. 2R 1R 2R 2R g.t.
Rome 1R 1R 1R 2R
Montreal/Toronto 2R HF KF g.t.
Cincinnati 1R 1R 3R
Shanghai g.t. 2R 1R 1R g.t.
Parijs 2R 1R 3R 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. 1R g.t. 1R g.t. g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 1 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 114 116 447 65 45 56 43 83 66 59 42 50 162 197 227 258

Dubbelspel bewerken

toernooi 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
grandslamtoernooien
Australian Open 1R F 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 3R
Roland Garros 2R 1R 1R 1R 3R 2R 1R 1R 2R 3R 1R 3R 2R 1R
Wimbledon 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R KF 3R g.t. 3R 1R
US Open 1R 1R 1R 1R 2R 2R KF 3R 3R 1R 3R 2R
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R g.t.
Miami 2R 1R 1R g.t. 2R
Monte Carlo 2R F g.t.
Madrid l.c. 2R 2R 2R g.t.
Rome F 2R F
Montreal/Toronto 1R F g.t. 1R
Cincinnati 1R 1R 2R
Shanghai g.t. 1R g.t.
Parijs 1R 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. 1R g.t. 1R g.t. g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 1 0 0 1 0 0 0 3 1 0 0 1 1
eindejaarsranking 177 243 156 82 152 56 45 77 148 81 38 33 35 70 44

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Robin Haase.