Renno Roelandt behaalde in 1976 zijn eerste Belgische titel op de 200 m. Twee jaar later volgde een tweede titel en nam hij deel aan de Europese kampioenschappen in Praag. Hij gaf op in de reeksen.
Sportdokter en dopingbestrijder
bewerken
Roelandt studeerde sportgeneeskunde aan de Vrije Universiteit Brussel. Hij was verschillende malen als dokter van de Belgische ploeg aanwezig bij internationale kampioenschappen. Hij werd dopingbestrijder en lid van het antidopingagentschap WADA.[1]
Roelandt maakte ook carrière bij het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité,[2] waar hij het tot ondervoorzitter schopt. Eind 2008 komt hij in opspraak als spurters Erik Wymeersch en Nathan Bongelo beweren, dat hij hen doping aanbevolen had.[3] Hij weigerde om ontslag te nemen, maar stelde zich midden 2009 niet meer verkiesbaar.[4]
Roelandt was aangesloten bij Eendracht Aalst. Hij werd daar later voorzitter.
Belgische kampioenschappen
bewerken
| Onderdeel
|
Jaar
|
| 200 m
|
1976, 1978
|
Persoonlijke records
bewerken
- Handgestopt
- Elektronisch
| Onderdeel
|
Prestatie
|
Datum
|
Plaats
|
| 100 m
|
10,48 s
|
|
|
| 200 m
|
20,86 s
|
|
|
| 400 m
|
47,03 s
|
|
|
Bronnen, noten en/of referenties
- 100 jaar Belgische atletiek, uitgave KBAB, 1989
- ↑ Renno Roelandt, een man van vele petjes De Standaard, 26 september 2008
- ↑ Renno Roelandt (BOIC): ,,Dit is een afrekening', Het Nieuwsblad, 26 januari 2007
- ↑ Ethische commissie BOIC vraagt ontslag Renno Roelandt, Het Laatste Nieuws, 29 oktober 2008
- ↑ Renno Roelandt verlaat raad van bestuur van BOIC op 5 juni, Het Laatste Nieuws, 5 april 2009
- Externe links
|
.svg){kind=small}
België
