Niek van der Schaft

Nederlands beeldhouwer

Nicolaas (Niek) van der Schaft (Hof van Delft, 12 april 1893 – ?, ca. 1979) was een Nederlands beeldhouwer.[1] Hij wordt ook vermeld als Nic. van der Schaft.

Niek van der Schaft
Door Van der Schaft ontworpen doopvont bij de doop van prins Willem-Alexander in de Grote of Sint-Jacobskerk te Den Haag
Persoonsgegevens
Volledige naam Nicolaas van der Schaft
Geboren Hof van Delft, 12 april 1893
Overleden ca. 1979
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwer
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Leven en werk bewerken

Van der Schaft was een zoon van Nicolaas van der Schaft en Antonia Charlotta Theodora Vermeulen. Hij werd opgeleid aan de Kunstnijverheidsschool Quellinus in Amsterdam, als leerling van Willem Retera, op wiens atelier hij enige tijd werkte. Hij was vanaf 1919 assistent van Arend Odé aan de Technische Hogeschool in Delft. Van der Schaft trouwde in 1921 met de Zeeuwse Maria Pieternella Johanna (Nel) de Munck, waarna hij zich in Middelburg vestigde. Zij woonden later in Utrecht en Rijswijk en kregen vier kinderen.[2]

Van der Schaft was van 1930 tot 1949 als Rijksbeeldhouwer in dienst bij het Rijksbureau voor de Monumentenzorg.[3] De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed bezit nog een collectie bouwstenen verzameld door Van der Schaft.[4] Hij werkte onder meer aan kerkgebouwen en stadhuizen. Hij ontwierp een doopvont, dat in 1962 werd geschonken aan de Sint-Jacobskerk en werd gebruikt bij de doop van prins Willem-Alexander (1967) en prinses Amalia (2004). Van der Schaft was lid van de Haagsche Schetsclub, waarmee hij ook exposeerde.

Werken (selectie) bewerken

Galerij bewerken

Zie de categorie Niek van der Schaft van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.