Wikipedia

Miro Muheim

voetballer uit Zwitserland

Miro Max Maria Muheim (Flüelen, 24 maart 1998) is een Zwitsers voetballer die doorgaans als linkerrvleugelverdediger speelt. In 2022 maakte hij de overstap van St. Gallen naar Hamburger SV.

Miro Muheim
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Miro Max Maria Muheim
Geboortedatum 24 maart 1998
Geboorteplaats Flüelen, Vlag van Zwitserland Zwitserland
Lengte 182 cm
Been Links
Positie Linkervleugelverdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Hamburger SV
Rugnummer 28
Contract tot 30 juni 2027
Jeugd
2004 – 2009
2009
2009 – 2014
2014 – 2018
2017 		Vlag van Zwitserland FC Zürich
Vlag van Zwitserland Industrie Turicum
Vlag van Zwitserland FC Zürich
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chelsea
Vlag van Zwitserland→ FC Zürich
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2018 – 2022
2021 – 2022
2022 – 		Vlag van Zwitserland St. Gallen
Vlag van Duitsland → Hamburger SV
Vlag van Duitsland Hamburger SV 		59 (0)
21 (1)
54 (6)
Interlands **
2013 – 2013
2014 – 2015
2015 – 2016
2016 – 2017

2020 – 2021 		Vlag van Zwitserland Zwitserland –15
Vlag van Zwitserland Zwitserland –15
Vlag van Zwitserland Zwitserland –17
Vlag van Zwitserland Zwitserland –18
Vlag van Zwitserland Zwitserland –19
Vlag van Zwitserland Zwitserland –21 		5 (0)
7 (2)
1 (0)
1 (0)
2 (1)
2 (0)
* Bijgewerkt op Bijgewerkt tot 19 maart 2024
** Bijgewerkt op Bijgewerkt tot 4 november 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubloopbaan bewerken

Jeugd bewerken

FC Zürich bewerken

Muheim sloot zich op jonge leeftijd aan bij de zogenaamde LetziKids van FC Zürich waarna hij doorstroomde naar de onder 16 van de Zwitserse club waar Alain Sutter zijn trainer werd.[1][2] Muheim nam met Zürich deel aan een internationaal toernooi in Ruggell waar hij topscorer werd.[3] Hij kwam hierdoor op de radar van een aantal scouts van Chelsea terecht.[4] Na een aanbod van de Londense club twijfelde hij om de overstap te maken.[5] Hij besloot ervoor te gaan zodat hij op 16-jarige leeftijd in Engeland kwam te voetballen.[6]

Chelsea bewerken

Muheim begon bij The Blues in de onder 16 waarin hij een vliegende start kende door als linksbuiten in de eerste wedstrijden zeven keer te scoren met daarbij een hattrick tijdens de met 12-1 gewonnen wedstrijd tegen Aston Villa.[6] Door zijn goede spel werd hij op 20 mei 2015 tijdens de laatste competitiewedstrijd van seizoen 2014/15 aan de wedstrijdselectie van de Chelsea –21 voor de wedstrijd tegen Norwich City toegevoegd. Hij kwam niet in actie.[7]

Na dit seizoen kwam hij in de Chelsea –19 terecht waarin hij samenkwam te spelen met onder andere Mason Mount.[4] In het seizoen 2015/16 nam hij deel aan de UEFA Youth League.[8] Muheim bereikte met Chelsea de finale waarin met 1-2 van Paris Saint-Germain werd gewonnen. Muheim kwam alleen tijdens een viertal groepswedstrijden in actie.[9] In de met 3-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Dynamo Kiev speelde hij een belangrijke rol. Op aangeven van Mukhtar Ali maakte hij de 1-0 en hij gaf de assist op Tammy Abraham voor de 3-1.[10][11] Naast zijn wedstrijden in de onder 19 kwam hij dit seizoen zeven keer als wisselspeler bij de onder 21 in actie.[12]

In de zomer van 2016 maakte Muheim de overstap naar Chelsea –21 waarbij het hem niet lukte om een vaste basisplaats te veroveren waarop hij zich in het begin van 2017 voor een half jaar liet verhuren aan zijn jeugdclub FC Zürich.[13] Na terugkomst lukte het hem in het nieuwe seizoen wederom niet om zich in het basiselftal van de onder 21 te spelen en bleef zijn inzet beperkt tot een aantal invalsbeurten.[14] Hij zag zijn doel om eerste elftalspeler te worden steeds verder uit zicht raken en zocht begin 2018 contact met zijn voormalige trainer Sutter die net de overstap naar St. Gallen had gemaakt. Sutter nodigde hem uit voor een oefentraining.[15] Dit beviel Muheim zo goed waarna hij besloot om zijn contract te laten ontbinden en om voor zijn kans te gaan in zijn geboorteland.[2]

Verhuur aan FC Zürich bewerken

Na de winterstop van het seizoen 2017/18 kwam Muheim op huurbasis uit voor FC Zürich. Het lukte hem niet om een plaats te veroveren in de eerste selectie. Hij speelde zijn wedstrijden in de onder 21 waar hij op 4 maart 2017 zijn debuut maakte tegen FC Tuggen. Hij kwam voor de rest van het seizoen tien keer als basisspeler in de Promotion League in actie. Hij scoorde eenmaal in de wedstrijd tegen Juventus Zürich en speelde zowel als linksback als linksbuiten.[6]

St. Gallen bewerken

Het eerste seizoen van Muheim in Zwitserse dienst was van korte duur. Nadat hij zijn debuut in de Super League tijdens de wedstrijd tegen Young Boys had gemaakt speelde hij mee met de onder-21 tegen FC Mendrisio.[16] Hij nam een doelpunt voor zijn rekening maar scheurde vlak voor het einde van de wedstrijd zijn kruisband.[17] Het duurde 10 maanden voordat hij weer kon spelen.[18] Op 3 november 2018 maakte hij in de onder 21 zijn rentree en speelde hij één helft mee tijdens de wedstrijd tegen FC Wettswil-Bonstetten. Een paar maanden later keerde hij op 23 februari 2019 terug in het eerste elftal tijdens de uitwedstrijd tegen FC Sion. Zijn contract werd ondanks alle blessureleed in januari verlengd tot 2021.[18] Tijdens zijn tweede seizoen won Muheim het vertrouwen van de nieuwe trainer Peter Zeidler en werd hij een vaste waarde als linkerrvleugelverdediger. Mede door zijn 33 optredens bereikte St. Gallen de tweede plaats in de competitie waardoor Muheim zich plaatste voor de Europa League. Door deze prestatie maakte Muheim in het seizoen 2020/21 zijn Europese debuut in de met 0-1 verloren wedstrijd tijdens de derde ronde tegen AEK Athene.[19] In de winterstop tijdens een oefenwedstrijd tegen SCR Altach raakte Muheim aan zijn schouder geblesseerd waardoor hij dit keer negen wedstrijden moest toekijken.[20] Hij was op tijd hersteld om vanaf de achtste finales mee te kunnen spelen in het Zwitserse bekertoernooi waarin de finale werd gehaald en met 1-3 werd verloren van FC Luzern.[21] Dit was zijn laatste wedstrijd ondanks dat hij zijn contract had verlengd tot juni 2024.[22] Hij werd verhuurd met een optie tot koop aan Hamburger SV.[23] De Duitse ploeg maakte aan het einde van het seizoen gebruik van de optie zodat Muheim definitief de overstap maakte.

Verhuur aan Hamburger SV bewerken

In juni 2021 werd bekend dat Hamburger SV Muheim huurde voor één seizoen met daarbij de optie om hem later voor € 1,5 miljoen over te kunnen nemen.[24] Tijdens zijn eerste training raakte hij geblesseerd en moest hij de voorbereiding op het seizoen 2020/21 grotendeels aan zich voorbij laten gaan.[25][26] Het lukte hem daarom niet om een basisplaats te veroveren in het team van trainer Tim Walter waardoor Tim Leibold als linkervleugelverdediger aan het seizoen begon. Op 11 september 2021 maakte hij zijn debuut in de 2. Bundesliga voor die Die Rothosen tijdens de thuiswedstrijd tegen SV Sandhausen. In het Volksparkstadion kwam hij één minuut voor het einde in het veld voor Robert Glatzel. Tijdens de twaalfde competitieronde tegen Holstein Kiel stond Muheim vanwege een zware blessure van zijn concurrent Leibold voor de eerste keer in de basis.[27] De rest van het seizoen bleef hij in het elftal. Op 23 april 2022 maakte hij tegen Jahn Regensburg zijn eerste doelpunt in Hamburger dienst. In de met 2-4 gewonnen uitwedstrijd zette hij zijn ploeg in de 23e minuut op een 0-1 voorsprong na een assist van Jonas Meffert.[28] Muheim eindige met zijn ploeg in de competitie op de derde plaats waardoor men play-offwedstrijden speelde tegen Hertha BSC. In de heenwedstrijd in Berlijn gaf hij de assist waaruit Ludovit Reis het enige doelpunt van de wedstrijd maakte.[29] In de thuiswedstrijd werd met 0-2 verloren waardoor de promotie naar de 1. Bundesliga werd misgelopen.[30]

Hamburger SV bewerken

Hamburger SV besloot de afgesproken optie te lichten waardoor Muheim definitief de overstap maakte naar de Noord-Duitse havenstad. Hij tekende een contract tot juni 2025.[31] In het seizoen 2022/23 speelde hij bijna alle wedstrijden. In de negende competitieronde begon Muheim in de thuiswedstrijd tegen Fortuna Düsseldorf voor straf op de bank omdat hij wegens toiletbezoek te laat op de training was verschenen.[32] Wederom werd een derde plaats in de competitie behaald waarna play-off wedstrijden volgden tegen VfB Stuttgart. De heenwedstrijd in het MHPArena in Stuttgart werd met 3-0 verloren. In Hamburg eindigde de wedstrijd in een 1-3 nederlaag waardoor promotie opnieuw werd misgelopen.[33][34] Muheim speelde beide wedstrijden mee.

In zijn derde seizoen begon Muheim wegens een in de voorbereiding opgelopen blessure op de reservebank.[35] Tijdens de derde competitie wedstrijd tegen Herta BSC was hij weer volledig fit waardoor hij in het basiselftal begon.[36] Tot zijn rode kaart in de 16e competitieronde stond hij telkens aan de aftrap. Door op 9 december in de thuiswedstrijd tegen SC Paderborn 07 door scheidsrechter Christian Dingert in de 78e minuut uit het veld te worden gestuurd kreeg hij twee wedstrijden schorsing.[37] Daarna bleef hij als linksback in de basis. In maart werd zijn contract opengebroken en verlengd.[38] In de tweede ronde van de DFB-Pokal droeg hij tijdens de wedstrijd tegen Arminia Bielefeld wegens blessures van Ludovit Reis en Sebastian Schonlau voor de eerste keer in zijn loopbaan de aanvoerdersband.[39]

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2017/18 St. Gallen   Super League 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
2018/19 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
2019/20 33 0 2 0 0 0 0 0 35 0
2020/21 24 0 4 0 1 0 0 0 29 0
2021/22 →Hamburger SV   2. Bundesliga 21 1 4 0 0 0 2 0 27 1
2022/23 Hamburger SV 33 2 2 0 0 0 2 0 37 2
2023/24 21 4 3 0 0 0 0 0 24 4
Carrière totaal 134 7 15 0 1 0 4 0 154 7
Bijgewerkt tot 19 maart 2024
  • Bij Hamburger SV speelde Muheim vier wedstrijden om degradatie/promotie.

Interlandloopbaan bewerken

Jeugd bewerken

Muheim kwam uit voor diverse Zwitserse nationale jeugdelftallen. Op 15 jarige leeftijd maakte Muheim op 28 mei 2013 zijn debuut voor tijdens de met 2-1 gewonnen interland van Zwitserland –15 tegen Rusland –15;[40] Een jaar later speelde hij met Zwitserland –16 twee keer tegen Slovenië –16. Beide wedstrijden gingen verloren maar Muheim maakte op 10 april 2014 zijn eerste doelpunt voor een nationaal jeugdteam. Hij maakte in de 57e minuut de 1-1 waarna met 2-1 werd verloren;[41] Muheim wist zich met Zwitserland –21 te kwalificeren voor het Europees kampioenschap 2021. Hij kwam in twee van de drie poulewedstrijden in actie. Op doelsaldo werd hij met zijn ploeggenoten uitgeschakeld in de poulefase;[42] De derde wedstrijd tegen Portugal op Europees kampioenschap 2021 was Muheim zijn laatste wedstrijd voor een Zwitsers nationaal jeugdelftal. In de 72e minuut moest hij na een tweede gele kaart van scheidsrechter Glenn Nyberg het veld verlaten.[43] Muheim speelde in totaal 18 jeugdinterlands waarin hij drie keer wist te scoren. Hij speelde hierbij samen met onder andere Kevin Rüegg, Eray Cömert, Jérémy Guillemenot en Nedim Bajrami

Interlandstatistieken bewerken

Jeugd bewerken

Interlands van Miro Muheim voor Zwitserse jeugdelftallen  
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Zwitserland –15
1. 28 mei 2013   Zwitserland –   Rusland 2 – 1 Vriendschappelijk
2. 30 mei 2013   Zwitserland –   Rusland 3 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Zwitserland –16
1. 8 april 2014   Slovenië –   Zwitserland 2 – 0 Vriendschappelijk
2. 10 april 2014   Slovenië –   Zwitserland 2 – 1 Vriendschappelijk  
Als speler bij Zwitserland –17
1. 14 april 2015   Nederland –   Zwitserland 1 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Zwitserland –18
1. 20 april 2016   Zwitserland –   Duitsland 1 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Zwitserland –19
1. 30 augustus 2016   Slovenië –   Zwitserland 0 – 1 Vriendschappelijk  
2. 1 september 2016   Slovenië –   Zwitserland 1 – 3 Vriendschappelijk
3. 4 oktober 2016   Zwitserland –   Denemarken 1 – 3 Vriendschappelijk
4. 6 oktober 2016   Zwitserland –   Denemarken 0 – 4 Vriendschappelijk
5. 10 november 2016   Armenië –   Zwitserland 0 – 4 EK-kwalificatie  
6. 12 november 2016   Hongarije –   Zwitserland 2 – 1 EK-kwalificatie
7. 7 juni 2017   Zwitserland –   Liechtenstein 4 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Zwitserland –21
1. 9 oktober 2020   Georgië –   Zwitserland 0 – 3 EK-kwalificatie
2. 12 november 2020   Zwitserland –   Azerbeidzjan 2 – 1 EK-kwalificatie
3. 16 november 2020   Frankrijk –   Zwitserland 3 – 1 EK-kwalificatie
4. 25 maart 2021   Engeland –   Zwitserland 0 – 1 Europees kampioenschap
5. 31 maart 2021   Portugal –   Zwitserland 0 – 3 Europees kampioenschap
Bijgewerkt tot 4 november 2023

Erelijst bewerken

Competitie
Aantal Jaren
  Chelsea –19
UEFA Youth League 1x 2015/16

Persoonlijk bewerken

Muheim richtte zich na zijn schooltijd niet alleen op het voetballen. Hij begon aan een opleiding tot tekenaar omdat hij Architect wilde worden.[4] Op het moment dat hij de overstap naar Chelsea maakte brak hij de studie af.[44] In Londen kwam hij samen met onder anderen de Deen Andreas Christensen in een gastgezin terecht.[4]

Zie ook bewerken

Externe link bewerken

Referenties bewerken

  1. ↑ U16 junior Miro Muheim wechselt zu chelsea. https://www.fcz.ch (8 mei 2014). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  2. ↑ a b Hazard war total locker. https://www.blick.ch/ (4 augustus 2019). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  3. ↑ Marco Ackermann, DAS GLÜCK HÄNGT HÖHER, ALS MAN DENKT. https://www.joggeli.ch/ (12 maart 2017). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  4. ↑ a b c d Kai Schiller, Wie HSV-Profi Muheim durch die harte Chelsea-Schule ging. https://www.abendblatt.de/ (20 november 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  5. ↑ Markus Brütsch, Bei Chelsea zu sein, ist wie ein Sechser im Lotto!. https://www.aargauerzeitung.ch/ (19 maart 2015). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  6. ↑ a b c Miro Muheim: Die Rückkehr nach der Chelsea-Schule. https://www.4-4-2.com/ (1 februari 2018). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  7. ↑ Statistieken Norwich City onder-21 - Chelsea onder-21 op 20 mei 2015. https://www.transfermarkt.be/. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  8. ↑ David Pasztor, Chelsea submit UEFA Youth League squad, including on-loan Jeremie Boga and three overage players. https://weaintgotnohistory.sbnation.com/ (10 september 2015). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  9. ↑ Overzicht wedstrijden Miro Muheim tijdens de Uefa Youth League voor Chelsea onder-19. https://www.transfermarkt.be. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  10. ↑ UEFA Youth League report: Chelsea 3 Dynamo Kiyv 1. https://tribuna.com/ (4 november 2015). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  11. ↑ Jack Beresford, SWISS STARLET MIRO MUHEIM CONTINUES TO IMPRESS FOR CHELSEA IN UEFA YOUTH LEAGUE. https://www.hitc.com/ (4 november 2015). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  12. ↑ Overzicht wedstrijden Miro Muheim seizoen 2015/16 Chelsea onder-21. https://www.transfermarkt.nl/. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  13. ↑ DONE DEAL: Chelsea release Miro Muheim back to FC Zurich. https://www.tribalfootball.com/. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  14. ↑ Overzicht wedstrijden Miro Muheim in Chelsea onder-21 seizoen 2017/18. https://www.transfermarkt.be. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  15. ↑ Muheim ist der beste Verteidiger der Liga. https://www.blick.ch (2 februari 2020). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  16. ↑ Wladimir Steimer, Leader YB legt im Titelrennen vor. https://www.blick.ch/ (3 februari 2018). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  17. ↑ Muheim mit Kreuzbandriss ein halbes Jahr out. https://www.swissinfo.ch/ (21 maart 2018). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  18. ↑ a b Patricia Loher, Einmal Chelsea retour: St.Gallens Miro Muheim hat sich zurückgekämpft. https://www.tagblatt.ch (2 maart 2019). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  19. ↑ Daniel Walt, Was für eine bittere Niederlage: Der FC St.Gallen verliert nach einem umstrittenen Penalty 0:1 gegen AEK Athen. https://www.tagblatt.ch/ (24 september 2020). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  20. ↑ FCSG-Muheim fällt bis zu zwei Monate aus – Schulteroperation erfolgreich. https://www.fm1today.ch/ (18 januari 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  21. ↑ Max Kern, FCL feiert ersten Cupsieg seit 1992!. https://www.blick.ch. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  22. ↑ Miro Muheim zum HSV. https://www.fcsg.ch/ (15 juni 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  23. ↑ HSV angelt sich Muheim vom FC St. Gallen. https://www.kicker.de/ (15 juni 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  24. ↑ Jan Kupitz, Fix: Muheim wechselt zum HSV. https://www.90min.de/ (15 juni 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  25. ↑ Muheim : Ich bin ein kämpfer und will nie verlieren. https://www.hsv.de/ (1 juli 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  26. ↑ Emanuel Staub, Söldner Check: Miro Muheim – Hartes Brot beim HSV. https://www.bolzplazz.com/ (12 oktober 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  27. ↑ Des einen Pech könnte nun das grosse Glück von Miro Muheim beim HSV werden. https://sport.ch/ (28 oktober 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  28. ↑ Im Video: Miro Muheim erzielt überragendes Debüt-Tor für den HSV. https://www.4-4-2.com/ (23 april 2022). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  29. ↑ Ludovit Reis gives Hamburg play-off advantage over Hertha Berlin. https://www.bundesliga.com/. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  30. ↑ Dikke tranen in Hamburg: Hertha houdt HSV uit de Bundesliga. https://www.vi.nl (23 mei 2022). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  31. ↑ Miro Muheim wechselt definitiv zum HSV. https://www.fcsg.ch/ (20 maart 2022). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  32. ↑ «Ein Scheiss-Gefühl» – HSV-Spieler nur Ersatz, weil er zu lange auf dem Topf sass. https://www.watson.ch/ (20 september 2022). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  33. ↑ HSV total überfordert - Stuttgart fast schon durch. https://www.sportschau.de (2 juni 2023). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  34. ↑ 1:3 gegen Stuttgart: Der HSV bleibt bei sich - und in der Zweiten Liga. https://www.ndr.de/ (6 juni 2023). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  35. ↑ Personalsorgen vor Schalke - Leistungsträger fällt wohl aus. https://www.reviersport.de/ (24 juli 2023). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  36. ↑ Spitzenreiter! HSV besiegt Hertha BSC deutlich. https://www.ndr.de/ (19 augustus 2023). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  37. ↑ Zwie Spiele Sperre für Hamburgs Muheim (11 december 2023). Geraadpleegd op 19 maart 2024.
  38. ↑ Muheim: Neuer Vertrag nach Comeback und Tor (19 maart 2024). Geraadpleegd op 19 maart 2024.
  39. ↑ Florian Neuhauss, Im Elfmeterschießen: HSV zittert sich in Bielefeld ins Achtelfinale. https://www.ndr.de/ (1 november 2023). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  40. ↑ Statistieken Zwitserland onder-15 - Rusland onder-15 op 28 mei 2013. https://www.transfermarkt.nl/. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  41. ↑ Statistieken Slovenië Onder-16 - Zwitserland Onder-16 op 10 april 2014. https://www.transfermarkt.nl/. Geraadpleegd op 4 november 2023.
  42. ↑ Die U21-EM ist für die Schweiz vorbei – die Nati gegen Portugal chancenlos. https://www.watson.ch/ (31 maart 2021). Geraadpleegd op 4 november 2023.
  43. ↑ Statistieken Zwitserland onder 21 - Portugal onder 21 op 31 maart 2021. Geraadpleegd op 3 januari 2024.
  44. ↑ »Dieses Mal ist vieles leichter (pagina 14). https://hsvlive.hsv.de/. Geraadpleegd op 4 november 2023.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miro_Muheim&oldid=67275175"