Mathieu Rosmarin

componist uit België (1575-1647)

Mathieu Rosmarin (Luik, 1575 - Madrid, 10 mei 1647) was een Zuid-Nederlands componist van de vroege barok, en meester van de Spaanse Koninklijke Kapel.[1][2][3][4] In 1594 nam hij de Spaanse naam Mateo Romero aan.

Mathieu Rosmarin
Algemene informatie
Geboren 1575Bewerken op Wikidata
Geboorteplaats LuikBewerken op Wikidata
Overleden 10 mei 1647Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats MadridBewerken op Wikidata
Land Wapen van het prinsbisdom Luik Prinsbisdom Luik
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Levensloop bewerken

Hij verliet zijn vaderland na de voortijdige dood van zijn vader en werd, net als veel kinderen uit de toenmalige Spaanse Nederlanden, koorknaap aan het hof van Madrid. Tussen 1586 en 1593 waren de componisten Georges de la Hèle en Philippe Rogier, die uit zijn vaderland stamden, zijn mentoren.

In 1598 werd Rosemarin koninklijke dirigent[5] aan het Spaanse hof van Filips II en Filips III. Hij behield deze functie tot in 1634. In 1609 werd hij tot priester gewijd en was hij de persoonlijke kapelaan van Philippe III. Hij was ook secretaris van de Orde van het Gulden Vlies.

In zijn hoedanigheid als priester was hij ook aalmoezenier van de Portugese koning Johan IV. Veel van zijn werken die bewaard werden in de Koninklijke Bibliotheek van Lissabon werden verwoest in de aardbeving van 1755.[6][7]

Romero was een van de meest gerespecteerde componisten van zijn tijd, hetgeen hem de bijnaam "El Maestro Capitán" opleverde. Zijn werk bevindt zich op het snijvlak van twee muzikale tijdperken, de renaissance en de barok. Alhoewel hij voortkwam uit de polyfone school van grote Frans-Vlaamse componisten[8] speelde hij een belangrijke rol in de invoering in Spanje van de uit Italië afkomstige stile moderno.

Werken bewerken

De meeste van zijn composities bestonden uit kerkmuziek, missen, madrigalen, motetten en een Magnificat. Er zijn ook dansen overgeleverd uit zijn pen, zoals folias, canciones, novenen en romances.

Zijn overlevende werken omvatten:

Missen:

  • Missa Bonae voluntatis in een negen-en een vijfdelige versie met basso continuo.
  • Missa Qui Habitat (8 stemmen en basso continuo) - gebaseerd op zijn eigen psalm.
  • Missa Un jour l'amant (8 stemmen en basso continuo) - parodie mis op een chanson van Lassus.
  • Missa Dolce fiamella (5 stemmen en basso continuo)
  • Missa Batalla (4 stemmen en basso continuo)
  • Missa de Requiem de dos Baxos (8 stemmen en basso continuo)
  • Missa "Pro Defunctis"
  • Missa Veu que de vostre amour a 8
  • Missa Dolce fiamella mia a 5 - gebaseerd op een madrigaal van Giovanni Maria Nanino.
  • Missa op de litanie, 5vv (8 stemmen litanie)
  • Missa Batalla a 4 - gebaseerd op Clement Janequins La Bataille
  • Missa Sabbato Sancto a 4

Magnificats, psalmen and motetten:

  • 3 Magnificat
  • 3 Dixit Dominus
  • Domine, quando veneris
  • Libera me, Domine
  • Convertere Domine
  • Domine, ne in furore tuo

Seculiere werken:

Discografie bewerken

  • "Romero - Music At The Spanish Court" Currende, dir. Erik Van Nevel, 1996 (Cypres 3606)
  • "Missa pro defunctis - Requiem para Cervantes" Ensemble Schola Antiqua, La Grande Chapelle, dir. Ángel Recasens (Communidad)
  • "Office Pour l'Ordre de la Toison d'Or" Choeur de Chambre de Namur, dir. Jean Tubéry. 2003 (Ricercar)

Referenties bewerken

  1. Julie Anne Sadie Companion to baroque music 1998 p341
  2. Sir George Grove, Stanley Sadie, John Tyrrell The new Grove dictionary of music and musicians Volume 21 2001 p639
  3. Paul Henry Lang Music in Western civilization 1997 p425
  4. Tim Carter, John Butt The Cambridge history of seventeenth-century music 2005 p299
  5. Juan José Carreras, Bernardo José García García The Royal Chapel in the time of the Habsburgs: music and ceremony in early ... 2005 p192
  6. Paul R. Laird Towards a history of the Spanish villancico 1997 p 52
  7. Ann Livermore A short history of Spanish music 1972 p107
  8. Ignace Bossuyt Flemish polyphony 1994 p150