Maria Jacoba Delbaere-Prins
Maria Jacoba (Marie) Delbaere-Prins (Hamburg, 25 september 1896 - Alquería Blanca, Mallorca, 14 mei 1987) was de schrijfster van enkele door het nationaalsocialisme geïnspireerde sprookjes.[1] Zij was een dochter van de schrijver Arij Prins.[2] Haar moeder, Nelly Goudkade, was verpleegster.[3]
| Maria Jacoba Delbaere-Prins | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Maria (Marie) Jacoba Delbaere-Prins | |||
| Geboren | 1896 | |||
| Geboorteplaats | Hamburg | |||
| Overleden | 14 mei 1987 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| ||||
Het gezin woonde tijdens de geboorte van Marie in de Hamburgse wijk St. Georg. Haar vader was in Hamburg mededirecteur van een "commissie- en exporthuis". In 1899 verhuisden ze vanwege de gezonde lucht naar Oldenfelde in Holstein.[4] In 1905 keerde het gezin terug naar Nederland en vestigde zich in Schiedam.[5]
Marie Prins trouwde met de arts Louis Delbaere (1898-1982). Ze werkten samen in de christelijk-sociale Oxfordgroep. Delbaere was huisarts in Den Haag[6], werd later directeur van het Bergwegziekenhuis in Rotterdam[7] en keuringsarts van de Nederlandsche SS[8]. Zijn echtgenote werd partijfunctionaris bij de Nationaal-Socialistische Vrouwenorganisatie (NSWO) en was bevriend met de oprichtster ervan, Julia op ten Noort.[9] Samen met Elisabeth Keers-Laseur en Geertruida Monsees-van der Veen vormde Marie Delbaere-Prins de redactieraad van het tweewekelijkse NWSO-tijdschrift De Nationaal-Socialistische vrouw (1940-42).[10]
Delbaere-Prins publiceerde in het nationaalsocialistische tijdschrift Nieuw Nederland de sprookjes Het geheim van den bronzen armring (een luisterspel)[11][12] en Het Kerstfeest van de booze freule.[13] In 1943 publiceerde uitgeverij De Schouw Het geluk is overal, een uitgave met een drietal sprookjes, geïllustreerd door D.J. du Croo.[14][15]
Na de oorlog zijn Marie Delbaere en haar man gevangengezet. Na hun vrijlating vestigden ze zich in Etten (Noord-Brabant) waar Louis Delbaere werkzaam was als huisarts. In 1962 ging Louis Delbaere met pensioen en verhuisden ze naar Alquería Blanca op Mallorca, waar ze woonden in villa La Gruta.[16]
In 1981 verscheen een verhaal van Marie Delbaere in de bloemlezing Herzklopfen. Liebesgeschichten. De samensteller van de bundel, de Duitse schrijver Hansjörg Martin, woonde ook op Mallorca.[17]