Luc Tack
Luc Tack (Waregem, 1961) is een Belgisch ondernemer. Hij is CEO van textielmachineproducent Picanol in Ieper en chemiebedrijf Tessenderlo Group in Tessenderlo.
Levensloop
bewerkenLuc Tack begon in 1980 met houtimport uit de Verenigde Staten. Hij bouwde verschillende vennootschappen uit, waaronder producent van houten vloeren Oostrowood, meubelstoffenproducent Ter Molst en garenproducent Oostrotex.[1]
In 2005 stapte hij in het Ieperse beursgenoteerde bedrijf Picanol van de familie Steverlynck, producent van weefmachines. Het bedrijf kampte echter met interne verdeeldheid binnen de familie, een te weinig flexibel management en slechte reacties op de wijzigende markt. In 2009 werd Tack meerderheidsaandeelhouder van Picanol.
Sinds december 2013 is hij tevens CEO van chemiebedrijf Tessenderlo Chemie (later Tessenderlo Group). Picanol kocht dat jaar het belang van 27,6 procent van de Franse overheidsholding SNPE in Tessenderlo Chemie over.[2] In december 2015 werd een fusie tussen Picanol en Tessenderlo tot een industriële groep aangekondigd, maar in maart 2016 blies Tack dit plan af nadat hij op verzet stuitte van andere aandeelhouders.[3]
In maart 2021 kocht Picanol een belang van 10% in Rieter, een Zwitserse producent van machines voor het spinnen van korte stapelvezels.[4] In augustus 2021 kondigde Rieter een strafklacht aan tegen Tack en Stefaan Haspeslagh, financieel directeur van Picanol. Ze zouden hun geheimhoudingsplicht als bestuurders hebben geschonden,[5] maar Rieter liet de strafklacht vallen na een minnelijke schikking. Tack en Haspeslagh werden vervolgens verwijderd uit de raad van bestuur van Rieter.[6] Tegen januari 2022 was het belang van Tack in Rieter 15,02%.[7]
In september 2021 nam Tack een belang van 22% in kranenbedrijf Sarens in Meise over van Waterland. Hij werd ook bestuurder van het familiebedrijf.[8] In april 2023 verkocht hij zijn minderheidsbelang aan de familie Sarens.[9]
Hij nam in december 2022 de West-Vlaamse matrassenproducent Latexco van de oprichtersfamilie Maes over.[10]
Onderscheidingen
bewerkenIn juli 2014 ontving Tack de Gulden Spoor van de Beweging Vlaanderen-Europa.[11]
In januari 2015 riep het tijdschrift Trends hem uit tot Manager van het Jaar 2014.[12]
Tack stond in 2021 vermeld op de Forbes-lijst van rijkste mensen (op nr. 2.035, met 1,5 miljard US$).
- ↑ Verlegen positivo wordt Manager van het Jaar, De Morgen, 8 januari 2015. Gearchiveerd op 17 augustus 2021.
- ↑ Picanol grijpt macht bij Tessenderlo, De Tijd, 26 juni 2013. Gearchiveerd op 17 augustus 2021.
- ↑ Tack blaast fusie tussen Tessenderlo en Picanol af, Made in Limburg, 7 maart 2016. Gearchiveerd op 30 november 2023.
- ↑ Luc Tack koopt zich in bij Zwitserse machinebouwer, De Tijd, 16 maart 2021. Gearchiveerd op 27 november 2022.
- ↑ Zwitsers bedrijf lanceert strafklacht tegen twee Belgische topmannen van Picanol, Het Nieuwsblad, 16 augustus 2021. Gearchiveerd op 17 augustus 2021.
- ↑ Rieter ziet af van strafklacht tegen Picanol-toplui, De Tijd, 31 augustus 2021. Gearchiveerd op 31 augustus 2021.
- ↑ Luc Tack vergroot belang in Zwitsers bedrijf Rieter, De Tijd, 7 januari 2022. Gearchiveerd op 8 januari 2022.
- ↑ Luc Tack stapt in kranengigant Sarens, De Rijkste Belgen, 29 september 2021. Gearchiveerd op 9 juni 2023.
- ↑ Luc Tack stapt uit kranenbedrijf Sarens, familie krijgt volledige controle, De Tijd, 3 april 2023. Gearchiveerd op 4 april 2023.
- ↑ Luc Tack koopt West-Vlaamse matrassenproducent Latexco, De Tijd, 5 december 2022. Gearchiveerd op 7 februari 2023.
- ↑ Luc Tack van Picanol krijgt Gouden Spoor, Het Nieuwsblad, 16 juli 2014. Gearchiveerd op 17 augustus 2021.
- ↑ Trends verkiest Luc Tack tot Manager van het Jaar 2014, Trends, 7 januari 2015. Gearchiveerd op 1 december 2022.
| Voorganger: Ronnie Leten |
Manager van het Jaar 2014 |
Opvolger: Chris Van Doorslaer |