Amsterdamse Limburgers
Amsterdamse Limburgers (ook wel Limburgse Amsterdammers) is de geuzennaam van een groep Limburgse kunstenaars die in de oorlogsjaren rijpten in Amsterdam. Ze studeerden allen in dezelfde periode op de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam.
De naam is voor het eerst gebruikt in besprekingen van de groepstentoonstelling Jonge Schilders, in 1950, in het Raadhuis van Heerlen, met werk van Frans Nols, Gene Eggen, Pieter Defesche, Harry Op de Laak, Marianne van der Heijden, Ger Lataster en Jef Diederen. Genoemde kunstenaars hebben met elkaar gemeen dat ze eerder de Middelbare Kunstnijverheidsschool in Maastricht volgden. Pierre van Soest volgde van 1947 tot 1949 de Rijksakademie zonder deze Maastrichtse opleiding te hebben gevolgd. Molin volgde Rijksakademie noch Middelbare Kunstnijverheidsschool, hij was grotendeels autodidact. Van Soest en Molin werkten eveneens onder invloed van de moderne Franse schilderkunst en vanuit dezelfde reactie op de gevestigde Limburgse kunstenaars als bijvoorbeeld Charles Eyck.
Harry op de Laak is later professor aan de Rijksacademie in Amsterdam geworden met als leerstoel: Monumentale en Versierende Schilderkunsten
Kunstenaars bewerken
Tot de Amsterdamse Limburgers behoorden:
- Pieter Defesche (1921-1998)
- Jef Diederen (1920-2009)
- Gene Eggen (1921-2000)
- Marianne van der Heijden (1922-1998)
- Harry op de Laak (1925-2012)
- Ger Lataster (1920-2012)
- Lei Molin (1927-1990)
- Frans Nols (1921-1972)
- Aart Roos (1919-2009)
- Pierre van Soest (1930-2001)
- Giel Stassen (1923-1955)
- Jan Stekelenburg (1922-1977)
Externe link bewerken
- Amsterdamse Limburgers (1945-ca.1970), meerwetenoverkunst.nl
Literatuur bewerken
- Pieter Defesche, De Amsterdamse Limburgers: de Limburgse bijdrage aan de Nederlandse schilderkunst tussen 1950 en 2000, [Nuth]: Rosbeek Books, 2001. ISBN 90-73367-24-7.
| Bronnen, noten en/of referenties |