Levi Esjkol
Levi Esjkol (Hebreeuws: לֵוִי אֶשְׁכּוֹל; Arabisch: ليفي أشكول), geboren als Levi Shkolnik (Hebreeuws: לֵוִי שׁקוֹלנִיק) (Orativ (nabij Kiev), 25 oktober 1895 – Jeruzalem, 26 februari 1969) was een Israëlisch politicus van Mapai en de Arbeidspartij en de 3e premier van Israël van 1963 tot zijn overlijden in 1969.
| Levi Esjkol לֵוִי אֶשְׁכּוֹל | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Levi Esjkol in 1963
| ||||
| Geboren | 25 oktober 1895 Orativ, Gouvernement Kiev  Keizerrijk Rusland
| |||
| Overleden | 26 februari 1969 Jeruzalem, Jeruzalem District  Israël
| |||
| Politieke partij | Mapai (tot 1968) Arbeidspartij (vanaf 1968) | |||
| Partner | Rivka Maharshak (1922–1927) Elisheva Kaplan (1930–1959) Miriam Zelikowitz (1964–1969) | |||
| Beroep | Politicus Activist | |||
| Religie | Joods | |||
| Handtekening | 
| |||
| 3e premier van Israël | ||||
| Aangetreden | 26 juni 1963 | |||
| Einde termijn | 26 februari 1969 | |||
| President | Zalman Shazar | |||
| Voorganger | David Ben-Gurion | |||
| Opvolger | Yigal Allon[1] | |||
| 3e minister van Defensie | ||||
| Aangetreden | 26 juni 1963 | |||
| Einde termijn | 5 juni 1967 | |||
| Premier | Levi Esjkol | |||
| Voorganger | David Ben-Gurion | |||
| Opvolger | Moshe Dayan | |||
| 2e vicepremier van Israël | ||||
| Aangetreden | 3 november 1955 | |||
| Einde termijn | 26 juni 1963 | |||
| Premier | David Ben-Gurion | |||
| Voorganger | Eliezer Kaplan (1952) | |||
| Opvolger | Abba Eban | |||
| 2e minister van Financiën | ||||
| Aangetreden | 25 juni 1952 | |||
| Einde termijn | 26 juni 1963 | |||
| Premier | David Ben-Gurion (1952–1954) Moshe Sharett (1954–1955) David Ben-Gurion (1955–1963) | |||
| Voorganger | Eliezer Kaplan | |||
| Opvolger | Pinchas Sapi | |||
| ||||
Esjkol werd geboren in 1895 in Orativ, een klein dorpje nabij Kiev, in Rusland (tegenwoordig in Oekraïne). Zijn moeder neigde naar het chassidische, zijn vader naar het 'Litouwse' jodendom. Ten gevolge daarvan werd hij zeer traditioneel opgevoed. In 1914 vertrok Esjkol naar het toenmalige Palestina (toen Ottomaans gebied). Hij ging al snel dienen bij het Joodse Legioen.
Esjkol werd in 1951 voor het eerst gekozen in de Knesset, voor de Mapai-partij. In 1963 werd hij premier, als opvolger van David Ben-Gurion. Gedurende zijn premierschap verbeterde hij de betrekkingen met het buitenland, onder meer door in 1965 diplomatieke betrekkingen aan te knopen met West-Duitsland. Ook bracht hij culturele betrekkingen met de Sovjet-Unie tot stand, waardoor een aantal Russische joden naar Israël konden emigreren. In juni 1967 speelde hij een hoofdrol gedurende de Zesdaagse Oorlog; gedurende de crisis formeerde hij een regering van nationale eenheid, waarin de portefeuille defensie bij Moshe Dayan terechtkwam. Gedurende vredestijd was zijn grootste triomf het verwezenlijken van het Nationaal Water Transportsysteem.
Esjkol diende tot aan zijn dood als premier. Hij overleed in 1969 ten gevolge van een hartaanval en werd begraven op de Herzlberg.[2]
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Eliezer Kaplan |
Minister van Financiën 1952–1963 |
Opvolger: Pinchas Sapi |
| Voorganger: David Ben-Gurion |
Minister van Defensie 1963–1967 |
Opvolger: Moshe Dayan |
| Voorganger: David Ben-Gurion |
Partijleider van Mapai 1963–1968 |
Opvolger: Zichzelf |
| Voorganger: Zichzelf |
Partijleider van de Arbeidspartij 1968–1969 |
Opvolger: Yigal Allon[1] |
| Voorganger: David Ben-Gurion |
Premier van Israël 11e regering 12e regering 13e regering 1963–1969 |
Opvolger: Yigal Allon[1] |
