Kaliumbifluoride

Kaliumbifluoride (KHF₂) is een anorganische verbinding van kalium met het bifluoride-anion. Het wordt gebruikt om glas te etsen.

Kaliumbifluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van kaliumbifluoride
Algemeen
Molecuulformule	KHF2
IUPAC-naam	kaliumbifluoride
Andere namen	kaliumwaterstofdifluoride
Molmassa	78,1030464 g/mol
SMILES	F.[F-].[K+]
InChI	1S/2FH.K/h2*1H;/q;;+1/p-1
CAS-nummer	7789-29-9
EG-nummer	232-156-2
PubChem	11829350
Wikidata	Q419900
Beschrijving	Kleurloze kristallen
Vergelijkbaar met	kaliumfluoride
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H314
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	kleurloos
Dichtheid	2,37 g/cm³
Smeltpunt	239 °C
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur	monoklien
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Synthese

Kaliumbifluoride wordt gesynthetiseerd uit een reactie van waterstoffluoride en kaliumhydroxide of kaliumcarbonaat:

${\ce {2HF + KOH -> KHF2 + H2O}}$

${\ce {4HF + K2CO3 -> 2KHF2 + H2O + CO2}}$

Reacties

In 1886 werd voor het eerst het element fluor geïsoleerd door Henri Moissan door middel van een elektrolyse van kaliumbifluoride.

Wanneer kaliumbifluoride wordt verhit, treedt ontleding op tot kaliumfluoride en waterstoffluoride:

${\ce {KHF2 ->[\Delta T] KF + HF (^)}}$

Toxicologie en veiligheid

Kaliumbifluoride is een zeer corrosieve en toxische stof. Bij contact met de huid veroorzaakt de stof roodheid, jeuk, irritatie en brandwonden. Contact met de ogen kan leiden tot oogschade of blindheid. Inhalatie van stofdeeltjes veroorzaakt irritatie aan de luchtwegen, met als gevolgen branderigheid en hevig nies- en hoestbuien. Intense of langdurige blootstelling kan leiden tot bewusteloosheid of de dood.

Externe link

• (en) MSDS van kaliumbifluoride