Kabinet-Ardern

Kabinet-Ardern
Kabinet in Nieuw-Zeeland
Premier	Jacinda Ardern
Partij(en)	Labour-partij
Start	26 oktober 2017
Eind	25 januari 2023
Voorganger	Kabinet-English
Opvolger	Kabinet-Hipkins
Staatshoofd	Elizabeth II (tot 2022); Charles III (vanaf 2022)
Portaal	Politiek

Het kabinet-Ardern was de regering van Nieuw-Zeeland tussen 26 oktober 2017 en 25 januari 2023. Het was in totaal de zesde regering die geleid werd door de Labour-partij. Partijleider Jacinda Ardern fungeerde als premier.

Het kabinet-Ardern I regeerde tussen 2017 en 2020, aansluitend was tot 2023 het kabinet-Ardern II aan de macht.

De regering van Nieuw-Zeeland na beëdiging in 2017. Generaalgouverneur Patsy Reddy zit middenvoor; ze wordt door Jacinda Ardern (links) en Winston Peters (rechts) geflankeerd. — De regering van Nieuw-Zeeland na beëdiging in 2017

Kabinet-Ardern I bewerken

Het kabinet-Ardern I trad op 26 oktober 2017 aan, na de overwinning van Labour bij de parlementsverkiezingen van 2017. Het betrof een coalitie met New Zealand First en de Green Party of Aotearoa New Zealand. Op 27 juni 2019 werd een kabinetsherschikking doorgevoerd.


Ambt		Termijn	Partij
Premier van Nieuw-Zeeland Minister voor Kunst, Cultuur en cultureel erfgoed Minister voor Kinderarmoede Minister van Nationale zekerheid en geheime dienst	Jacinda Ardern	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Plaatsvervangend premier Minister van Buitenlandse Zaken en Handel Minister voor Kansspelen Minister voor Staatsondernemingen Minister voor Ontwapening en Wapencontrole (sinds 27 februari 2018)	Winston Peters	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	NZ First
Minister van Landbouw	Damien O'Connor	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Procureur-generaal	David Parker	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Bouw	Jenny Salesa	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Omroep, Communicatie en Digitale Media	Clare Curran	26 oktober 2017 tot 7 september 2018	Labour
Minister van Omroep, Communicatie en Digitale Media	Kris Faafoi	7 september 2018 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Civiele Bescherming	Kris Faafoi	26 oktober 2017 tot 27 juni 2019	Labour
Minister van Civiele Bescherming	Peeni Henare	27 juni 2019 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Klimaatverandering	James Shaw	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Greens
Minister van Handel en Consumentenbescherming	Kris Faafoi	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van de Gemeenschap en het Vrijwilligerswerk	Peeni Henare	26 oktober 2017 tot 27 juni 2019	Labour
Minister van de Gemeenschap en het Vrijwilligerswerk	Poto Williams	27 juni 2019 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Natuurbecherming	Eugenie Sage	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Greens
Minister van het Penitentiair Systeem	Kelvin Davis	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Douane	Meka Whaitiri	26 oktober 2017 tot 20 september 2018	Labour
	Kris Faafoi	20 september 2018 tot 27 juni 2019	Labour
	Jenny Salesa	27 juni 2019 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Defensie	Ron Mark	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	NZ First
Minister van Economische Ontwikkeling	David Parker	26 oktober 2017 tot 27 juni 2019	Labour
Minister van Economische Ontwikkeling	Phil Twyford	27 juni 2019 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Onderwijs	Chris Hipkins	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Milieu	David Parker	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Financien	Grant Robertson	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Visserij	Stuart Nash	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Volksgezondheid	David Clark	26 oktober 2017 tot 2 juli 2020^[1]	Labour
Minister van Volksgezondheid	Chris Hipkins	2 juli 2020 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Volkshuisvesting	Phil Twyford	26 oktober 2017 tot 27 juni 2019	Labour
Minister van Volkshuisvesting	Megan Woods	27 juni 2019 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Immigratie	Iain Lees-Galloway	26 oktober 2017 tot 22 juli 2020	Labour
Minister voor Infrastructuur	Shane Jones	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	NZ First
Minister voor Binnenlandse Zaken	Tracey Martin	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	NZ First
Minister van Justitie	Andrew Little	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Parlementaire Betrekkingen Leader of the House	Chris Hipkins	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Volken uit de Pacific	William Sio	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Maori-ontwikkeling	Nanaia Mahuta	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Pike River	Andrew Little	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Politie	Stuart Nash	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Ministerin voor Wetenschap en Innovatie	Megan Woods	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Sociale Ontwikkeling	Carmel Sepuloni	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Belasting	Stuart Nash	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Staatsaangelegenheid	Chris Hipkins	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Statistiek	James Shaw	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Greens
Minister van Verkeer	Phil Twyford	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Toerisme	Kelvin Davis	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Handel	David Parker	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister van Stadsontwikkeling	Phil Twyford	27 juni 2019 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Whānau Ora (gezinsleven)	Peeni Henare	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Labour
Minister voor Vrouwen	Julie Anne Genter	26 oktober 2017 tot 6 november 2020	Greens

Kabinet-Ardern II bewerken

Bij de parlementsverkiezingen van 17 september 2020 behaalde de Labour-partij een absolute meerderheid, waardoor Ardern een regering kon vormen zonder de deelname van andere partijen.^[2] Ardern tekende echter een samenwerkingsovereenkomst met de Groene Partij van Aotearoa Nieuw-Zeeland om de samenwerking van het vorige kabinet voort te zetten.^[3] Ardern vermeed dit een coalitie te noemen en benadrukte de samenwerking tussen de partijen.^[4]

Ardern omschreef haar tweede kabinet als "ongelooflijk divers". Onder de twintig leden waren acht vrouwen, vijf Māori, drie eilandbewoners in de Stille Oceaan en drie LGBT.^[5] De eerste vrouw die het ministerie van Buitenlandse Zaken leidde, werd Nanaia Mahuta.^[6] De regering trad op 6 november 2020 in functie.^[7]

In januari 2023 legde Ardern haar taken als premier en partijleider voortijdig neer, waarna beide functies werden overgenomen door Chris Hipkins.


Ambt	foto	Naam
Premier van Nieuw-Zeeland Minister van nationale zekerheid en geheime dienst		Jacinda Ardern
Plaatsvervangend premier Minister van Financiën Minister van Infrastructuur Minister van Sport, Recreatie en Vrije tijd Minister voor Kansspelen		Grant Robertson
Minister voor Kinderen Minister van het Penitentiair Systeem		Kelvin Davis
Minister van Volkshuisvesting Minister van Onderzoek, Wetenschap en Innovatie Minister van Energie en Hulpbronnen		Megan Woods
Minister van Onderwijs Minister voor de strijd tegen Covid-19 Minister van Staatsdiensten Leider van het Huis		Chris Hipkins
Minister van Kunst, Cultuur en Erfgoed Minister voor Gehandicaptenvraagstukken Minister van Sociale Ontwikkeling en Werkgelegenheid		Carmel Sepuloni
Minister van Volksgezondheid Minister van het Waitangi-verdrag		Andrew Little
Procureur-generaal Minister van Milieu Minister van Oceanen en Visserij		David Parker
Minister van Buitenlandse Zaken Minister van Lokaal Bestuur		Nanaia Mahuta
Minister van Politie Minister van Bouw en Constructie		Poto Williams
Minister van Landbouw Minister van Plattelandsgemeenschappen Minister van Handel en Exportgroei		Damien O'Connor
Minister van Economische en Regionale Ontwikkeling Minister van Bosbouw Minister van Kleine Ondernemingen Minister van Toerisme		Stuart Nash
Minister van Justitie Minister van Immigratie Minister van Omroep en Media		Kris Faafoi
Minister van Defensie Minister van Whānau Ora (gezinsleven)		Peeni Henare
Minister van Māori-ontwikkeling		Willie Jackson
Minister van Binnenlandse Zaken Minister voor Vrouwen		Jan Tinetti
Minister van Transport Minister van Banen		Michael Wood
Minister van Natuurbehoud Minister van Crisismanagement		Kiri Allan
Minister van Handel en Consumentenbescherming Minister van Digitale Economie en Communicatie Minister van Staatsbedrijven Minister van Statistiek		David Clark
Minister van Voedselveiligheid Minister van Senioren		Ayesha Verrall

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kabinett Ardern I op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kabinett Ardern II op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ 'Unhelpful distraction': Minister van Gezondheid David Clark neemt ontslag (1 juli 2020).
↑ Jacinda Ardern to name Cabinet on Monday. In: Radio New Zealand. 31 oktober 2020, bezocht op 9 november 2020. Gearchiveerd op 1 april 2023.
↑ Neuseeland: Ardern stellt Kabinett vor. In: Süddeutsche Zeitung. 2. November 2020, abgerufen am 6. November 2020. Gearchiveerd op 4 december 2022.
↑ (de) Neuseeland: Ardern stellt Kabinett vor. Süddeutsche Zeitung (2-11-2020). Gearchiveerd op 3 november 2020. Geraadpleegd op 11-11-2020.
↑ New Zealand’s Ardern names ‘incredibly diverse’ cabinet, including first Indigenous woman as top diplomat. In: The Washington Post. 2 november 2002, bezocht 11 november 2020 (en). Gearchiveerd op 26 januari 2021.
↑ Phil Taylor: Jacinda Ardern unveils diverse new cabinet to focus on Covid-19 recovery. In: The Guardian. 1 november 2020, bezocht 11 november 2020 (en). Gearchiveerd op 22 januari 2023.
↑ Jacinda Ardern sworn in as Prime Minister. Nzherald.co.nz, 6 november 2020, bezocht op 6 november 2020 (en). Gearchiveerd op 11 november 2020.

[1] 'Unhelpful distraction': Minister van Gezondheid David Clark neemt ontslag (1 juli 2020).

[2] Jacinda Ardern to name Cabinet on Monday. In: Radio New Zealand. 31 oktober 2020, bezocht op 9 november 2020. Gearchiveerd op 1 april 2023.

[3] Neuseeland: Ardern stellt Kabinett vor. In: Süddeutsche Zeitung. 2. November 2020, abgerufen am 6. November 2020. Gearchiveerd op 4 december 2022.

[4] (de) Neuseeland: Ardern stellt Kabinett vor. Süddeutsche Zeitung (2-11-2020). Gearchiveerd op 3 november 2020. Geraadpleegd op 11-11-2020.

[5] New Zealand’s Ardern names ‘incredibly diverse’ cabinet, including first Indigenous woman as top diplomat. In: The Washington Post. 2 november 2002, bezocht 11 november 2020 (en). Gearchiveerd op 26 januari 2021.

[6] Phil Taylor: Jacinda Ardern unveils diverse new cabinet to focus on Covid-19 recovery. In: The Guardian. 1 november 2020, bezocht 11 november 2020 (en). Gearchiveerd op 22 januari 2023.

[7] Jacinda Ardern sworn in as Prime Minister. Nzherald.co.nz, 6 november 2020, bezocht op 6 november 2020 (en). Gearchiveerd op 11 november 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]