Josephus Desiderius Cautaerts
Josephus Desiderius Cautaerts (Pamel, 24 januari 1888 – Anderlecht, 8 december 1962) was de laatste kerkbaljuw, „suisse” te Pamel.
Biografie
bewerkenHij werd geboren als oudste zoon van François Joseph Cautaerts (1853-1935) en van Marie Cathérine de Houthem (1864-1939). Hij stamt uit het huis Cautaerts en is een rechtstreekse Afstammeling van de Heren van Edingen. Hij huwde te Hekelgem op 8 augustus 1908 met Clémentine Bornauw (1890-1976). Samen kregen ze vier kinderen: Frans, Clément, Marie en Hyppoliet.
Désiré was de laatste suisse in de Sint-Gaugericuskerk van Pamel. Hij zorgde voor de ordebewaring tijdens de misvieringen en voor de ontvangst van bezoekers. Tijdens de inhuldiging van de nieuwe kerk van Pamel mocht hij kardinaal Désiré-Joseph Mercier ontvangen. Door zijn vele jaren dienst mocht hij verschillende eretekens ontvangen, zo was hij onder andere ridder in de Kroonorde (België) en Grootlint in de Orde van Leopold II. Hij was net als zijn vader en grootvader Judocus II Cautaerts (1810-1895) lid van de Federatie van Katholieke Kringen en Conservatieve Verenigingen. Désire was tot het einde van zijn leven ook lid van het Davidsfonds.
Tijdens zijn hele leven was hij gepassioneerd door wetenschappen, in het bijzonder door Natuurkunde en Geneeskunde.
Op het einde van zijn leven verhuisde „de suisse” naar Anderlecht. Daar overleed hij op 74-jarige leeftijd. De begrafenis vond plaats in de Sint-Gaugericuskerk te Pamel op 12 december 1962. Nadien werd hij bijgezet in de familiekelder op het oude kerkhof van Pamel.
Hij is de overgrootvader van Koenraad Cautaerts, die de familietraditie van Kerkbaljuw verder zet te Aarschot.[1], [2]
.jpg)
